Wiele nastolatek w Ugandzie zachodzi przedwcześnie w ciążę, co jest problemem powszechnym w całym kraju. Ciąże nastolatek stanowią prawie jedną piątą wszystkich porodów, które mają miejsce każdego roku w Ugandzie, a każdego miesiąca rejestruje się 32 000 ciąż tego typu.
W ośrodku “Don Bosco Palabek” salezjanie chcą rozpocząć realizację programu wsparcia dla samotnych matek: programu, który pomoże tym dziewczętom stać się zdrowymi i odpornymi matkami.
Zgodnie z zasadami systemu edukacji w Ugandzie uczennice w ciąży lub karmiące piersią nie mogą uczęszczać do szkoły, co oznacza, że wiele z tych dziewcząt nie kończy edukacji odpowiedniej dla ich wieku, gdyż dla wielu z nich zaprzestanie karmienia piersią jest nie do pomyślenia, a nie mają innej możliwości karmienia swoich pociech, pomijając już fakt, że według Światowej Organizacji Zdrowia mleko matki jest najlepszym pokarmem dla noworodków i niemowląt.
Prawie wszystkie nastoletnie matki z obozu w Palabek uciekły przed wojną i nie miały czasu ani możliwości rozwoju, poprawy poczucia własnej wartości; nikt też nie nauczył je, jak mają się opiekować synami i córkami. Potrzebują szkolenia i odpowiednich informacji, jak to zrobić i jak o siebie się zatroszczyć; dla wielu z nich nie do pomyślenia jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny.
„One nie mają planów na przyszłość! Ze zdziwieniem odkryliśmy, że niestety nie mają nadziei, a także marzeń, które są charakterystyczna dla młodych ludzi w ich wieku” - mówią z przerażeniem salezjanie z Palabek. Ich główną troską są dzieci, a to popycha je do zapomnienia o sobie, co z kolei zachodzi z wielką krzywdą zarówno dla tych młodych matek, jak i ich dzieci”.
Jednakże salezjanie dodają: “Widzimy jednak, że te dziewczęta są otwarte na naukę i poprawę swojego stylu życia. Są gotowe poświęcić czas na edukację i chcą przebywać ze swoimi synami i córkami”.
Z tych i innych powodów synowie Księdza Bosko pomyśleli o możliwości stworzenia bezpiecznej przestrzeni, w której dzieci mogłyby przebywać, podczas gdy ich matki przebywają na lekcjach; te miałyby również możliwość właściwego odżywiania maluchów.
Patrząc w przyszłość, salezjanie chcieliby także stworzyć ośrodek wychowania emocjonalnego i relacyjnego, w którym istniałaby możliwość uczenia się zasad higieny i zdrowych nawyków, a także – wzmocnienia poczucia własnej wartości wśród młodych ludzi, a wszystko to z pożytkiem tych młodych ludzi i ich dzieci, które mogłyby się rozwijać w zdrowy i bezpieczny sposób. “Chcielibyśmy stworzyć wśród nich wspólnotę, aby mogły dzielić się zmartwieniami, doświadczeniami i życiem oraz mieć wsparcie ze strony innych doświadczonych matek…”.
Dzięki tym działaniom z pewnością został zrobiony kolejny krok w urzeczywistnieniu tego, co wyraża motto sióstr salezjanek z Palabek, którym kierują się w swojej misji: “Odbudować życie uchodźców”.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej salezjanów z Irlandii, którzy zdecydowali się wesprzeć ten projekt.
