Początki w Nigerii

Pierwsi salezjanie przybyli do Nigerii w 1982 r., wysłani przez inspektorie włoskie. Ks. Gabriel Wade, pochodzący z Argentyny, to pierwszy salezjanin rezydent w tym kraju. 31 stycznia 1983 r., w uroczystość św. Jana Bosko, biskup Ondo Francis Alonge erygował parafię pw. Maryi Wspomożycielki w Akure i powierzył ją salezjanom. Pomimo licznych trudności na początku, potem misja rozkwitła, a w 1990 r. ukończono i poświęcono sanktuarium Maryi Wspomożycielki w Akure.

Z biegiem lat ośrodek w Akure stał się ważną placówką salezjańską, z prenowicjatem, ośrodkiem maryjnym, ośrodkiem młodzieżowym i ośrodkiem zdrowia z nowoczesnym wyposażeniem. Salezjanie otworzyli również ośrodek kształcenia technicznego i oratorium w mieście Ondo, jeszcze bardziej wzmacniając swoją obecność w tym kraju.

Od końca lat 80. do lat 90. misja salezjańska w Nigerii znacznie się rozwinęła. W 1988 r., w ramach obchodów stulecia śmierci Księdza Bosko, salezjanie otworzyli nową placówkę w Onitsha, w której obecnie znajduje się gimnazjum i liceum, szkoła techniczna, oratorium i ośrodek młodzieżowy, kapelania i aspirantat dla kandydatów ze wschodnich regionów Nigerii.

Następnie, w 2002 roku, synowie Księdza Bosko rozszerzyli swoją misję na archidiecezję Ibadan, gdzie otworzyli postnowicjat w Ogungbade, do którego pierwsza grupa postnowicjuszy przybyła we wrześniu 2005 roku. Potem, w 2008 r. otwarto nową placówkę w Abudży, administracyjnej stolicy Nigerii; zakupiono tam ziemię w celu budowy tam szkoły średniej i aspirantatu.

Dalszy rozwój i wyzwania

Ten misyjny rozwój był kontynuowany wraz z otwarciem salezjańskiej placówki w Lagos w 2011 roku. Salezjanie rozpoczęli pracę duszpasterską na misji “Kościół Ducha Świętego” w Lagos. Ten rozmach misyjny objął również północne regiony Nigerii, z misjami w Kontagora, Koko i Ijebu-Ode, otwartymi w latach 2014-2015. Tak oto polem salezjańskiej pracy misyjnej stały się tereny pierwszej ewangelizacji, a ta znalazła wyraz w edukacji, szkoleniach technicznych i opiece duszpasterskiej.

Placówka w Republice Nigru

W dniu 29 października 2023 r. można było mówić o nowym “kamieniu milowym” inspektorii ANN, którym było otwarcie salezjańskiej placówki misyjnej w Republice Nigru. Misjonarze, którzy tam przybyli, stanęli w obliczu poważnych wyzwań, w tym niestabilności politycznej.

Jednak arcybiskup Niamey, abp Djalwana Laurent Lompo, serdecznie im podziękował za przybycie w imieniu miejscowej ludności, mówiąc o wielkich oczekiwaniach, jakie lokalni mieszkańcy wiążą z ich obecnością. Obecnie planuje się utworzenie średniej szkoły technicznej, oratorium i ośrodka szkolenia dla nauczycieli, aby w jakiś sposób odpowiedzieć na wielkie potrzeby w tym względzie. Teraz salezjanie starają się, pomimo trudności biurokratycznych, jakie napotykają, zarejestrować zgromadzenie salezjańskie jako instytucję prawnie uznaną w Nigrze.

Od 2024 r. inspektoria liczy 12 wspólnot kanonicznie erygowanych i trzy inne placówki, podczas gdy biskupi wciąż proszą o otwarcie kolejnych placówek na obszarze inspektorii.

Na poziomie salezjańskiej jurysdykcji administracyjnej, misja salezjańska na obecnym terytorium inspektorii ANN była najpierw zależna od salezjanów z Włoch, a następnie włączona do delegatury inspektorialnej Afryki Zachodniej Anglojęzycznej (AFW, od 1998 do 2003 r.). Potem stała się wizytatorią, podczas gdy sama Nigeria stała się delegaturą inspektorii AFW (w 2011 r.), po czym AFW stała się inspektorią, co miało miejsce w 2012 roku. Kanoniczne erygowanie inspektorii ANN nastąpiło ostatecznie w 2022 roku.

Jeśli chodzi o synów Księdza Bosko z inspektorii ANN, jest ich obecnie 216:

- 66 kapłanów;
- 10 diakonów;
- 87 kleryków profesów wieczystych;
- 50 kleryków profesów czasowych;
- 3 koadiutorów profesów czasowych.

Gdy chodzi o ośrodki i formy apostolatu, w inspektorii ANN znajdują się:

– 3 aspirantaty;
– 1 prenowicjat;
– 1 postnowicjat;
– 1 studentat teologiczny;
– 1 koledż uniwersytecki;
– 3 ośrodki kształcenia technicznego nieformalnego;
– 4 ośrodki kształcenia zawodowego;
– 4 ośrodki wspólnotowe;
– 9 parafii i tyle samo stacji misyjnych;
– 10 oratoriów-ośrodków młodzieżowych dziennych;
– 1 oratorium świąteczne;
– 2 ośrodki dla młodzieży zagrożonej;
– 1 projekt rozwoju;
– 1 ośrodek animacji;
– 2 ośrodki komunikacji społecznej.

Są obecne następujące grupy Rodziny Salezjańskiej:

- Córki Maryi Wspomożycielki (1 wspólnota);
- Salezjanie Współpracownicy (10 ośrodków i stu członków);
- Byli Wychowankowie Salezjańscy (dwa lokalne koła, 350 członków);
- 5 ośrodków Stowarzyszenia Maryi Wspomożycielki;
- 1 Ochotniczka Księdza Bosko i 1 Ochotnik z Księdzem Bosko.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet