Bazylika została zbudowana na początku lat 50. przez znanego sycylijskiego architekta Gaetano Rapisardiego, który wygrał konkurs ogłoszony przez Papieską Komisję Sztuki Sakralnej.

W dniu 12 września 1952 r. kardynał Clemente Micara położył kamień węgielny pod nowy budynek, ale właściwe prace rozpoczęły się około rok później; kościół został zainaugurowany 2 maja 1959 r. uroczystą konsekracją dokonaną przez kardynała Benedetto Aloisi Masellę, protektora Zgromadzenia Salezjańskiego; jednak znaczna część wnętrza wciąż pozostawała do ukończenia i dopiero w 1964 r. budynek został ukończony zgodnie z pierwotnymi planami.

Dzień po konsekracji, 3 maja, sam papież Jan XXIII odwiedził nowy kościół, aby pomodlić się przed urną świętego z Turynu, któremu poświęcono ten budynek sakralny, a która została przewieziona z Turynu do Rzymu na tę okazję.

Kościół jest kościołem parafialnym; parafia została erygowana 7 listopada 1953 r. dekretem kardynała Clemente Micara Pervigili i powierzona księżom salezjanom.

Paweł VI, konstytucją apostolską “Romana haec sedes” z 5 lutego 1965 r. podniósł kościół do rangi diakonii kardynalskiej pw. św. Jana Bosko, a 20 listopada następnego roku do godności bazyliki mniejszej, co uczynił listem apostolskim “Adulescentium patris”.

Zewnętrznie bazylika jest zwarta i posiada dwie kopuły. Na fasadzie znajduje się wysoka płaskorzeźba, dzieło Arturo Dazziego: “Apoteoza” św. Jana Bosko, któremu towarzyszy sześć marmurowych postaci, święci salezjańscy Franciszek Salezy i Józef Cafasso, papieże Pius IX (który zatwierdził Konstytucje i Towarzystwo Salezjańskie i był pierwszym członkiem Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników) i Pius XI (który beatyfikował i kanonizował Księdza Bosko) oraz archaniołowie Michał i Gabriel. Dwie inne postaci, aniołowie z brązu, pojawiają się również w portyku; wiadomo, że Ksiądz Bosko miał wielkie nabożeństwo do Anioła Stróża. Anioły są również przedstawione w ołtarzach bocznych, w płaskorzeźbach, w witrażach... I jest ich nie mniej niż 15 w dużej mozaice przedstawiającej św. Jana Bosko w glorii, autorstwa Giovanniego Brancaccio.

Na zewnątrz znajdują się również dwie symetryczne dzwonnice, na jednej z nich zainstalowane są dzwony, które zostały wykonane przez odlewnię “Colbachini” w Bassano del Grappa w 1957 roku.

Świątynia ma trzy nawy, oddzielone filarami i transeptem. Nawa głowna jest oświetlona przez dużą kopułę, podczas gdy nawy boczne są oświetlone przez 32 duże, ręcznie wykonane żyrandole ze złota i szkła z Murano z motywami kwiatowymi i aniołami. W filarach oddzielających nawy znajdują się panele z brązu przedstawiające drogę krzyżową Venanzo Crocettiego.

Wnętrza dwóch kopuł są ozdobione mozaikami: te z mniejszej kopuły przedstawiają różne symbole chrześcijańskie z łacińskimi napisami; te z dużej kopuły przedstawiają niektóre z najważniejszych snów Księdza Bosko.

Kościół jest również bogato zdobiony polichromowanymi witrażami, które tworzą szczególny efekt sceniczny. Główne witraże znajdują się w bębnach dwóch kopuł: w bębnie głównej kopuły przedstawione są historie z Biblii; w bębnie mniejszej kopuły - Siedem Sakramentów i Dzieła Miłosierdzia.

W kościele znajdują się również organy piszczałkowe Tamburini opus 394, zbudowane w latach 1958-1959, jedne z największych we Włoszech, z 70 rejestrami na 5 274 piszczałki i 13 dzwonami rurowymi.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet