Cud, który umożliwi beatyfikację czcigodnego sługi Bożego Camille Costy de Beauregarda, można określić mianem “historycznego”, ze wszystkimi tego konsekwencjami w odniesieniu do przedstawionych dowodów. Było to uzdrowienie, które miało miejsce 28 października 1910 r., a jego beneficjentem był mały René z Chambéry, który doznał uzdrowienia uszkodzonego oka.
René urodził się 16 października 1899 r. i w wieku pięciu lat, w 1904 r., wstąpił do Instytutu “Orphelinat du Bocage” w Chambéry, założonego przez czcigodnego sługę Bożego Camille Costę de Beauregarda. W dniu 26 września 1910 r. w czasie drogi do Chambéry, René wraz ze swoimi towarzyszami bawił się kolczastymi owocami łopianu (rodzaj arctium), a jeden z nich uderzył go w prawe oko. Aby uniknąć problemów, chłopcy początkowo twierdzili, że było to uderzenie od kamyka, który najechał pędzący drogą pojazd.
René wspomina: “w tamtym czasie myślałem, że oślepłem, ponieważ przez długi czas nie byłem w stanie otworzyć oka, ponieważ ból był tak wielki”. Mały sierota, gdy tylko wrócił do ochronki, natychmiast otrzymał płyn do przemywania oczu i maść jodoformową.
Następnego dnia, 27 września, dr Antoine Denarié, lekarz prowadzący, zbadał oko, co uczynił po pomocy udzielonej dzień wcześniej przez siostrę pielęgniarkę Joséphine Rigaud, ze zgromadzenia córek miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, które posługują w sierocińcu założonym przez Costę de Beauregarda.
W dniu 1 października 1910 r., ponieważ nie było poprawy, siostra Rigaud zabrała René do okulisty Amédeée Denarié, kuzyna lekarza prowadzącego, który stwierdził, że sytuacja jest poważna. Okulista odwiedził małego sierotę ponownie w kolejnych dniach, odnotowując stałe utrzymywanie się stanu zapalnego.
Następnego dnia, 20 października, gdy dolegliwości się nasiliły, siostra Rigaud rozpoczęła nowennę do zmarłego kanonika De Beauregarda, założyciela Instytutu, w którym mieszkała ona i mały René. Cierpiący chłopiec i cała wspólnota włączyli się w tę nowennę.
26 października, siódmego dnia nowenny, zakonnica po kontroli stwierdziła, że stan oka pogorszył się. Następnego dnia przyłożyła do zranionego oka kawałek materiału, który miał styczność z przedmiotami używanymi przez zmarłego opata De Beauregarda, który zmarł kilka miesięcy wcześniej.
28 października, ostatniego dnia nowenny, rano, po zdjęciu kawałka materiału, którym zostało zaopatrzone zranione oko, zauważono, że oko się zagoiło.
W dniu 2 listopada 1910 r. o godz. 9.30 okulista Denarié stwierdził, że “oko zostało całkowicie wyleczone: brak śladów zapalenia spojówki; ta odzyskała swój normalny biały kolor, a rogówka odzyskała jasność i naturalny wygląd”.
Następnego dnia, 5 listopada, okulista Denarié ponownie zbadał chłopca i oświadczył, że “jego powrót do zdrowia jest całkowity”.
