Dzień dobry, ks. Alphonse. Tak więc pomimo ograniczeń doszło do tego spotkania?
Tak, odbyło się ono w dniach 3-5 listopada, a złożyło się nań sześć półtoragodzinnych sesji. Oprócz mnie wzięli w nim także udział: czterech inspektorów, dziewięciu przełożonych i trzech delegatów inspektorialnych. Poruszyliśmy wiele kwestii, wskazując na trzy priorytetowe wyzwania, którymi są: rewizja Statutu naszej Konferencji, analiza zasobów ludzkich w służbie Regionowi i program działalności w odniesieniu do każdego sektora w świetle wytycznych KG28 oraz priorytety wskazane przez Przełożonego Generalnego.
Czy są jakieś nowości w temacie zasobów ludzkich?
“CIVAM” niedawno uzyskła pełnoletność. Tak więc dalej musi trwać proces jej konsolidacji, stąd też pojawia się potrzeba rewizji jej Statutu. I chociaż poważnie potraktowaliśmy plan powołania komitetu koordynacyjnego „CIVAM“, zwróciliśmy również uwagę na to, co już istnieje. Mamy już komisje koordynacyjne ds. formacji, duszpasterstwa młodzieży, komunikacji społecznej, a także – przynajmniej istnieje na papierze – komisję ds. koordynacji kształcenia technicznego i zawodowego. I podczas gdy „Don Bosco Tech Africa“ pomaga nam promować i koordynować kształcenie techniczne i zawodowe, działa również Regionalne Centrum Formacji Ciągłej.
A poza tym, w czasie spotkania “CIVAM” zadecydowano także o powołaniu innych komisji koordynacyjnych, wyznaczając na obecną chwilę osobę odpowiedzialną (jednego z inspektorów) za dwa wskazane sektory do czasu, kiedy zostanie powołana właściwa komisja, która się tym zajmie: chodzi tu o sektory Rodziny Salezjańskiej i Animacji Misyjnej.
A co postanowiono odnośnie do programu sześcioletniego?
Komisje ds. formacji i ds. komunikacji społecznej, we współpracy z radcami generalnymi, odpowiedzialnymi za te sektory, przygotowały i przedstawiły program obejmujący projekty na to sześciolecie, które zostały zatwierdzone przez “CIVAM”. Zostaną o nich również poinformowane Inspektorie i Wizytatorie, które mogą opracować teraz swoje programy organiczne.
A inne poruszane kwestie?
Było ich wiele: rola delegata inspektorialnego ds. duszpasterstwa młodzieżowego, z uwzględniem jego uczestnictwa w Radzie inspektorialnej i zaangażowania w pełnym wymiarze czasu; towarzyszenie kandydatom na drodze salezjańskiego powołania; solidarność, ponieważ “jedność jest siłą”; hojność misyjna i na koniec – reorganizacja inspektorii i wizytatorii.
A co na zakończenie powiedział do was Przełożony Generalny, zabierając głos?
Zachęcił członków “CIVAM” do stania się – i zachęcenia także innych do tego – salezjanami zakochanymi w podwórku i oratorium, o wielkim sercu dla młodzieży i zawsze “przejrzystymi pod względem wszystkich aspektów życia”. Przypomniał, że musimy zapewnić “powołaniowe zdrowie” naszym współbraciom i wezwał do zwrócenia uwagi na wymóg odpowiedniej kwalifikacji salezjanów, jak również osób świeckich, które muszą w sposób coraz bardziej przekonywujący być naszymi współpracownikami na polu formacji i salezjańskiej misji w Afryce.
