Druga wojna światowa, z wszystkimi wstrząsami, które pociągnęła za sobą, i nowymi, wrogimi Kościołowi, reżimami w wielu krajach; protesty młodzieży i transformacje społeczne lat 60.; Sobór Watykański II… To wszystko musieli uwzględnić synowie Księdza Bosko w tym czasie. Tak więc nie brakowało wyzwań, z którymi musieli kolejno zmierzyć się salezjanie w czasie swoich Kapituł Generalnych, aby odpowiednio ukierunkować drogę Zgromadzenia w tym czasie.
XV KG została zwołana w 1938 r., po tym, jak wielu przełożonych i salezjanów z całego świata przybyło już do Włoch w 1934 r. z racji kanonizacji Księdza Bosko. Ta głównie skupiła się na kwestiach formacyjnych, a w konsekwencji rozwoju Zgromadzenia zwiększono liczbę radców generalnych z 3 do 5.
Kolejna Kapituła, zwołana teretycznie na rok 1944, faktycznie odbyła się dopiero w 1947 r. z powodu II wojny światowej. Sceneraiusz powojenny zdecydowanie wpłynął na temat i decyzje, które należało podjąć, aby udzielić konkretnych odpowiedzi młodym ludziom zdanym na samych siebie i wałasającym się po ulicach, potrzebującym wszystkiego, a także – samym salezjanom, którzy byli odizolowani przez długi czas.
W czasie XVII KG, po śmierci ks. Ricaldone, która nastąpiła w listopadzie 1951 r., został wybrany na piątego następcę Księdza Bosko ks. Renato Ziggiotti. Kapituła ta odbywała się na Valdocco w lecie, aby można było skorzystać również z pomieszczeń szkolnych, które normalnie były zajęte z powodu lekcji szkolnych. Gdy chodzi o wiele salezjańskich inspektorii w Europie Wschodniej, mogli uczestniczyć w Kapitule tylko niektórzy ich przedstawiciele, ponieważ księżom inspektorom i delegatom zabronili tego przedstawiciele władz komunistycznych tych krajów.
Również XVIII KG odbywała się na Valdocco, a przedmiotem jej obrad obserwancja zakonna i apostolat salezjański w jego tradycyjnych formach, a także wdrożenie konstytucji apostolskiej Piusa XII Sedes Sapietiae na temat wychowania zakonnego, kapłańskiego i apostolskiego kleryków oraz kult św. Dominika Savio ogłoszonego świętym (1954).
XIX KG była znacząca z wielu powodów: była to pierwsza Kapituła Generalna, która odbyła się w Rzymie (w nowych pomieszczeniach Papieskiego Ateneum Salezjańskiego), gdzie również odbyło się osiem kolejnych KG. Trwała ona najdłużej z dotychczasowych, bo aż 51 dni. Miało to miejsce w czasie obrad Soboru Watykańskiego II. I w kontekście tego soborowej odnowy starała się określić na nowo sylwetkę salezjanina, “jaki powinien być”. Kierując się tym duchem odnowy była pierwszą KG, w czasie której wybrano nowego Przełożonego Generalnego w czasie gdy ten poprzedni jeszcze żył: ks. Ziggiotti poprosił, by go nie wybierano, aby można było rozpocząć tę nową drogę, tak więc wybrany został ks. Luigi Ricceri.
Kolejna KG XX była “nadzwyczajna”, a jej zwołanie było konieczne, by można było dogłębnie przyswoić wszelkie nowości związane z Soborem Watykańskim II. Była to najdłuższa z dotychczasowych KG (trwająca prawie 7 miesięcy, odbywająca się na przełomie dwóch lat). Odbyła się w Rzymie, ale tym razem w nowym domu generalnym przy Via Della Pisana, doprowadzając do przyjęcia nowych Konstytucji, nowych Regulaminów i nowych Wytycznych duszpasterskich i dotyczących działania.
I wreszcie mamy XXI KG, na której Przełożonym Generalnym został wybrany ks. Egidio Viganò, który pełnił to stanowisko przez trzy kadencje. Podczas tej Kapituły obchodzono stulecie I KG (1877), starając się powrócić do korzeni salezjańskich w kontekście bycia wyspecjalizowanymi ewangelizatorami młodych ludzi; życia jako prawdziwi zakonnicy realizujący misję, a także – troski o formację ciągłą. Flagowym przedsięwzięciem zapoczątkowanym przez tę KG był Projekt Afryka, który wspierał nowy wybrany Przełożony Generalny – ks. Viganò.
Poniżej krótki przegląd tych siedmiu KG Salezjanów Księdza Bosko (1938–1977) ze wskazaniem tematu, przewodniczącego (Przełożonego Generalnego), kierownika, liczby członków, miejsca, czasu trwania oraz istotnych uwag i wydarzeń.
15. KG XV (1938) – Formacja salezjańska
- Miejsce: Turyn, Rebaudengo
- Czas trwania: 15 dni (23 czerwca – 7 lipca 1938)
- Przewodniczący: Ks. Piotr Ricaldone
- Kierownik: Ks. Renato Ziggiotti
- Członkowie: 105 kapitulnych
- Tematy: Formacja osobista salezjanina (Domy dla aspirantów, nowicjaty, studentaty filozoficzne i teologiczne).
- Istotne uwagi i wydarzenia: Wzrost liczny radców generalnych z 3 do 5.
16. KG XVI (1947) – Odnowa powojenna
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 19 dni (24 sierpnia – 11 września 1947)
- Przewodniczący: Ks. Piotr Ricaldone
- Kierownik: Ks. Renato Ziggiotti
- Członkowie: 110 kapitulnych (na 112 zaproszonych)
- Tematy: Dostosowanie działalności salezjańskiej do potrzeb związanych z powojenną odbudową.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Przyjęcie skrótu “SDB” jako oficjalny akronim Zgromadzenia.
17. KG XVII (1952) – Powołania i misje
- Miejsce: Turyn, Valdocco
- Czas trwania: 15 dni (31 lipca – 14 sierpnia 1952)
- Przewodniczący: Ks. Renato Ziggiotti
- Kierownik: Ks. Secondo Manione
- Członkowie: 114 kapitulnych
- Tematy: Rozwój szkół zawodowych, misje i domy formacyjne.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Wybór ks. Renato Ziggiottiego na piątego następcę Księdza Bosko.
18. KG XVIII (1958) – Dyscyplina zakonna i apostolat
- Miejsce: Turyn, Valdocco
- Czas trwania: 14 dni (27 lipca – 9 sierpnia 1958)
- Przewodniczący: Ks. Renato Ziggiotti
- Kierownik: Ks. Albino Fedrigotti
- Członkowie: 119 kapitulnych (na 128 zaproszonych)
- Tematy: Obserwancja zakonna, wdrożenie Konstytucji Sedes Sapientiae, parafie i oratoria.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Refleksja dotycząca salezjańskiego apostolatu w parafiach i szkołach.
19. KG XIX (1965) – Dostosowanie do uchwał Soboru Watykańskiego II
- Miejsce: Rzym, P.A.S.
- Czas trwania: 53 dni (19 kwietnia – 10 czerwca 1965)
- Przewodniczący: Ks. Renato Ziggiotti (do podania się do dymisji) i ks. Luigi Ricceri
- Kierownik: Ks. Archimede Pianazzi
- Członkowie: 151 kapitulnych, 19 espertów i 8 obserwatorów
- Tematy: Odnowa zgodnie z nauczaniem Soboru Watykańskiego II i refleksja dotycząca profilu Salezjanina.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Pierwsza KG, która odbyła się w Rzymie; ks. Ziggiotti podaje się do dymisji, a ks. Ricceri zostaje wybrany na nowego Przełożonego Generalnego.
20. KGS XX (1971-72) – Specjalna Kapituła Odnowy
- Miejsce: Rzym, Pisana
- Czas trwania: 210 dni (10 czerwca 1971 – 5 stycznia 1972)
- Przewodniczący: Ks. Luigi Ricceri
- Kierownik: Ks. Gaetano Scrivo
- Członkowie: 202 kapitulnych, 12 obserwatorów, 4 ekspertów
- Tematy: Odnowa Towarzystwa Salezjańskiego (charakter, życie konsekrowane, formacja, struktury zarządzania).
- Istotne uwagi i wydarzenia: Zatwierdzenie Konstytucji ad experimentum; najdłuższa KG w historii Kapituł Zgromadzenia.
21. KG XXI (1977) – Ewangelizacja i misja
- Miejsce: Rzym, Pisana
- Czas trwania: 105 dni (31 października 1977 – 12 lutego 1978)
- Przewodniczący: Ks. Luigi Ricceri (do dymisji) i ks. Egidio Viganò
- Kierownik: Ks. Raffaele Farina
- Członkowie: 184 kapitulnych, 10 obserwatorów, 7 sekretarzy, 8 tłumaczy
- Tematy: Ewangelizować i świadczyć o Ewangelii wśród młodzieży.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Wybór ks. Egidio Viganò na Przełożonego Generalnego i początek “Projektu Afryka”.
