Dzień rozpoczął się chwilą modlitwy, którą poprowadził ks. Luca Bernardello, animator ds. powołań, nawiązującą do Jubileuszu Nadziei 2025, który ogłosił papież Franciszek. Następnie głos zabrali: ks. Silvio Zanchetta, przełożony inspektorii, a także ks. Lorenzo Teston, delegat inspektorialny ds. szkół oraz profesor Alberto Grillai, delegat ds. kształcenia zawodowego. Potem przedstawiono program spotkania, którego głównym tematem była sztuczna inteligencja (AI) jako potencjalna szansa dla edukacji. Prelegenci zgodnie stwierdzilli, że sztuczna inteligencja może być cennym źródłem poprawy uczenia się i nauczania, choć konieczna jest głęboka refleksja nad jej etycznymi i pedagogicznymi konsekwencjami.
Sztuczna inteligencja jest coraz bardziej obecna w naszym życiu i nieuchronnie wkracza również do świata edukacji. W swoim pierwszym wystąpieniu ks. Mariano Diotto podkreślił, że sztuczna inteligencja może być zarówno szansą, jak i wyzwaniem dla nauczycieli. Przybliżył historyczny ewolucję AI, wychodząc od konferencji w Dartmouth w 1956 r., gdzie po raz pierwszy pojawił się termin “sztuczna inteligencja”, a kończąc na zastosowaniu obejmującym machine learning i automatyczne uczenie.
Jednym z najważniejszych punktów dyskusji było zestawienie ludzkiego mózgu i sztucznej inteligencji. Ludzki mózg, ze swoją zdolnością do podejmowania tysięcy decyzji każdego dnia i bardzo szybkiej syntezy informacji, pozostaje niezastąpionym narzędziem edukacji. Jednak rosnąca zdolność sztucznej inteligencji do analizowania i przetwarzania dużych ilości danych rodzi ważne pytania o to, w jaki sposób technologie te mogą wspierać lub, w niektórych przypadkach, zastępować niektóre aspekty ludzkiego myślenia.
Ks. Diotto objaśnił, w jaki sposób wielozadaniowość (multitasking), często ułatwiana przez korzystanie z technologii, może w rzeczywistości zmniejszyć zdolność uczniów do koncentracji i oddzielania istotnych informacji od nieistotnych. Zjawisko to podkreśla znaczenie edukacji, która nie tylko integruje technologię, ale robi to w sposób krytyczny i świadomy.
Po ks. Diotto tę kwestię pogłębił ks. Vincenzo Salerno, przeprowadzając refleksję na temat edukacji w kontekście cyberkultury i sztucznej inteligencji. Ks. Salerno zwrócił uwagę na to, że dzisiejsze technologie, zwłaszcza technologie komputerowe, radykalnie zmieniły sposób życia i edukacji. Wszechobecność technologii w życiu codziennym i ich zdolność do łączenia kultur lokalnych z cybernetyczną kulturą globalną prowadzi do życia w czasach, w których interakcje społeczne i sposoby uczenia się znajdą się pod przemożnym wpływem cyberprzestrzeni.
Następnie stwierdził, że szybkość zmian technologicznych i ewolucja technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) doprowadziły do nowych form interakcji między ludźmi a maszynami, takich jak “robotyka społeczna”: roboty zaprojektowane do interakcji w społecznie znaczący sposób, pełniące różne role, od opieki zdrowotnej po edukację.
Ks. Salerno zwrócił również uwagę na wpływ technologii konwergencji, takich jak nanotechnologia i biomedycyna, które przekształcają cielesność na niespotykane dotąd sposoby. Poruszył również ważne kwestie dotyczące możliwości rozwinięcia przez sztuczną inteligencję pewnego rodzaju autonomii moralnej, przekształcając maszyny ze zwykłych narzędzi w pełnoprawne podmioty moralne.
Na koniec ks. Salerno podkreślił znaczenie zrównoważonego podejścia, które uznaje potencjał technologii cyfrowych bez zaniedbywania potrzeby zachowania i promowania podstawowych wartości ludzkich. Humanizm cyfrowy, według ks. Salerno, oferuje ramy etyczne, które domagają się wykorzystywania technologii w celu wzbogacenia ludzkiego życia, nie pozwalając im przejąć kontrolę.
Rasumując, podczas gdy sztuczna inteligencja może oferować cenne narzędzia do nauki, kluczowa jest świadoma, krytyczna wizja, aby można było zapobiec zawładnięciu przez technologię podstawowych ludzkich wartości.
Dzień zakończył się Eucharystią pod przewodnictwem ks. Zanchetty, która była momentem jedności i duchowej refleksji, podkreślając centralne miejsce wartości chrześcijańskich w procesie wychowawczym, także w kontekście wyzwań stawianych przez nowe technologie.
