“Po tych dwóch latach konieczne było odbycie wizyty w terenie, aby podejmowane działania mogły być jeszcze bardziej skuteczne” - powiedział do salezjanów z Siedziby Generalnej SDB ks. Luca Barone, należący do tej wspólnoty, będący jednocześnie członkiem komitetu wykonawczego VIS, po swoim powrocie z Ukrainy, gdzie był wraz z innymi członkami delegacji w celu weryfikacji realizowanych programów i zapoczątkowania nowego projektu pomocy.
“W tych miejscach - kontynuował ks. Barone - pierwszym celem jest nie tylko wsparcie materialne, ale także okazanie bliskości i solidarności z tymi ludźmi, a przede wszystkim z salezjanami, a także z pracownikami terenowymi – gdzie w ramach samego VIS zaangażowanych jest obecnie 17 osób - a potem, oczywiście, także z wszystkimi innymi ludźmi, którzy korzystają z różnego typu pomocy.
Delegacja salezjańska przybyła na Ukrainę z Polski w poniedziałek, 2 kwietnia, a pierwszym przystankiem był Lwów, miasto, w którym Synowie Księdza Bosko zrealizowali trzy duże projekty.
Pierwszy z nich dotyczył przyjęcia osób wewnętrznie przesiedlonych ze wschodnich regionów kraju. Przy wsparciu włoskich organizacji salezjańskich działających na polu solidarności międzynarodowej, Departamentu Ochrony Ludności włoskiego regionu Emilia-Romagna i Rządu RP, powstało miasteczko kontenerowe. Mogli zamieszkać w nim przesiedleńcy, którzy przybyli do Lwowa z absolutnym minimum. “W chwili obecnej mieszka tam nadal 960 osób, z czego 314 to osoby niepełnoletnie w wieku od 5 do 17 lat, a dalszych 12 rodzin mieszka poza kontenerami” - powiedział ks. Barone. W ramach tego projektu VIS dba o wyżywienie, zapewniając codzienne posiłki dla wszystkich tych osób.
Drugi projekt, o nazwie “Unbroken” (Niezłomny), jest ukierunkowany na pomoc osobom okaleczonym w wyniku wojny i obejmuje wsparcie w ramach “Narodowego Centrum Rehabilitacji UNBROKEN”, w którym dorośli i dzieci, którzy zostali okaleczeni w czasie wojny, mają zapewnioną kompleksową i wykwalifikowaną opiekę medyczną, w tym chirurgię rekonstrukcyjną, ortopedię i protezy robotyczne. Jak wyjaśnił salezjanin, te osoby stanowią bardzo duży segment społeczny, a mowa tu o młodych żołnierzach rannych na froncie, osobach, które ucierpiały w wyniku wybuchu min pozostawionych przez wojska rosyjskie na zajętych przez nie terytoriach, zwłaszcza na wschodzie kraju, lub tych, którzy zostali trafieni odłamkami pocisków podczas wybuchów bombowych. Oprócz działań w ramach projektu “Unbroken”, realizowanych z salezjańską perspektywą reintegracji i socjalizacji tych ciężko doświadczonych ludzi, salezjanie zaczęli realizować także program obejmujący rehabilitację poprzez sport, zakładający również utworzenie drużyny piłkarskiej złożonej z osób po amputacjach z protezami.
Trzeci projekt realizowany przez salezjanów jest koordynowany wspólnie z pracownikami Salezjańskiego Rodzinnego Domu Dziecka we Lwowie, który, oprócz normalnej opieki nad małymi podopiecznymi, obejmuje również specjalne towarzyszenie nieletnim osieroconym w czasie wojny, z których wielu wciąż nie zdaje sobie sprawy, że nie mają już swoich rodzin”.
Następnie delegacja salezjańska, zachowując wszelkie środki bezpieczeństwa, zdołała dotrzeć do stolicy, Kijowa, gdzie salezjanie realizują projekty wsparcia psychicznego i społecznego.
Z kolei z miasta Dniepr koordynowane są działania pomocowe dla ludności zamieszkującej wschodnie regiony. W tym kontekście ks. Barone wspomniał o zaangażowaniu salezjanów, którzy ładują minibusy z żywnością i artykułami pierwszej potrzeby zarówno z przeznaczeniem na front, jak i dla osób, które nie chcą opuszczać swoich domów - prawie wszyscy to osoby w podeszłym wieku - którym władze rządowe nie są w stanie zapewnić pomocy, bo łączyłoby się to z zbyt dużymi kosztami w sytuacji obecnej wojny.
Ponadto w Kijowie włoska delegacja miała również okazję uczestniczyć w różnych spotkaniach o charakterze instytucjonalnym: z ambasadorem Włoch, nuncjuszem apostolskim, przedstawicielem “Caritas Italia” oraz koordynatorem ds. działań kryzysowych Włoskiej Agencji Współpracy na rzecz Rozwoju.
Kończąc to dzielenie się ze współbraćmi, ks. Barone wyraził także pewne myśli, które zrodziły się podczas tej wizyty, takie jak np. konstatacja, że ludzka solidarność, jeśli nie staje się projektem, ostatecznie rozpada się, pozostawiając ludzi samych. Stąd też, jak zaznaczył, “my, salezjanie, możemy postrzegać rozwój i sytuacje kryzysowe jedynie z duszpasterskiego punktu widzenia”, to znaczy “łącząc sytuacje kryzysowe i rozwój w kluczu duszpasterstwa młodzieży”.
Na koniec salezjanin zwrócił uwagę na drażniący rozdźwięk między czasem wielkanocnym, w którym miała miejsce ta wizyta na Ukrainie, w którym “zbawienie przychodzi z góry”, a aktualną rzeczywistością działań wojennych, w której często “to śmierć przychodzi z góry” z powodu ciągłych bombardowań. Niemniej jednak, stwierdził na koniec, że Synowie Księdza Bosko na Ukrainie nie przestają się angażować w niesienie wsparcia materialnego i duchowego, starając się przede wszystkim nieść nadzieję pośród tego ciągle panującego strachu przed bombami i z ufnością spoglądać w przyszłość.
https://www.infoans.org/pl/dzialy/wiadomosci/item/20758-sg-salezjanska-pomoc-dla-ukrainy-ktora-niesie-nadzieje#sigProId0e38e97f3b
