Wyrazem charyzmatu salezjańskiego jest tutaj troska o wychowanie młodzieży. “Poprzez oratorium-ośrodek młodzieżowy staramy się odpowiedzieć na wiele plag społecznych i wyzwań, które łączą się ze światem młodych ludzi, którzy wypełniają nasze ulice i place, a których parafia nie zawsze potrafi ściągnąć”. Do oratorium uczęszcza codziennie około 300 młodych ludzi od szkoły średniej wzwyż. To, co salezjanie nazywają “kryterium oratoryjnym”, jest stosowane na polu wychowawczym.
“Każde dzieło salezjańskie - kontynuuje ks. Colameo - jest domem, który przyjmuje, parafią, która ewangelizuje, szkołą, która przygotowuje do życia, podwórkiem, na którym spotykają się przyjaciele”. Córki Maryi Wspomożycielki również działają na tym obszarze, prowadząc szkołę z ponad tysiącem uczniów i bardzo aktywny ośrodek kształcenia zawodowego. Parafia pw. św. Jana Bosko – którą odwiedzali w swoim czasie św. Jan XXIII, św. Paweł VI, św. Jan Paweł II i św. Teresa z Kalkuty - posiada wiele “bram do wiary”. Gdy chodzi o kulturę, jako narzędzie ewangelizacji, czyni to poprzez kino-teatr “Don Bosco”. Jest też oratorium, które ma drzwi szeroko otwarte dla młodych ludzi, aby mogli w nim doświadczyć wiary i przyjaźni, a także miłości, która jest bijącym sercem tej parafii.
“Od poniedziałku do piątku w naszej parafii działa stołówka prowadzona i finansowana przez parafie XX Prefektury” - kontynuuje ks. Colameo. “Jest w niej serwowany gorący posiłek potrzebującym”.
“W tak dużej parafii - mówi dalej salezjanin - konieczne jest wzmacnianie poczucia przynależności do wspólnoty, aby nie stracić najsłabszych. Nomadyzm religijny jest żywy, brakuje tożsamości wspólnoty chrześcijańskiej, co jest charakterystyczne dla bycia w Rzymie. Dlatego czujemy się wezwani do budowania życia parafialnego opartego na relacjach wysokiej jakości, sprzyjających chwilom i środowiskom spotkania, w klimacie gościnności, dialogu i współpracy”.
Wspólnota parafialna opracowuje, wdraża i weryfikuje, przy aktywnym udziale wszystkich, lokalny projekt edukacyjny, dążąc do coraz bardziej współodpowiedzialnego udziału świeckich, zarówno w ewangelizacji, jak i w służbie miłosierdzia oraz promocji ludzkiej i społecznej. “Ponadto – stwierdza na koniec proboszcz parafii św. Jana Bosko - zwracamy szczególną uwagę na formację świeckich, wspierając ich stale w ich chrześcijańskim dojrzewaniu. Zwracamy również uwagę na towarzyszenie rodzinie, uważając ją za Kościół domowy, występując również w roli pośrednika między wspólnotą chrześcijańską a terytorium”.
Źródło: Avvenire
