Obrady Międzynarodowego Kongresu były kontynuowane w sobotę, 1 października, zgodnie z formatem stosowanym w poprzednich dwóch dniach. Poranna “lectio divina” skupiła się na epizodzie wskrzeszenia syna wdowy z Nain. “Poprzez wskrzeszenie młodzieńca z martwych, rodzina zostaje przywrócona do życia, ponownie zostają nawiązane więzi łączące matkę i syna (...). To jest wielki cud tej historii zmartwychwstania, obecność Boga, który towarzyszy swojemu ludowi, który przywraca ludziom nadzieję i życie, który generuje jedność w rodzinach i społeczeństwie (...). Jako Zgromadzenie Salezjańskie jesteśmy codziennymi świadkami tego, jak Jezus wciąż wskrzesza tysiące młodych ludzi i rodzin” - to niektóre z punktów zaproponowanych przez dwóch prowadzących medytację: ks. Rafaela Bejarano, referenta ds. dzieł społecznych w ramach sektora duszpasterstwa młodzieży i koordynatora Kongresu, oraz pana Javiera Carabaño Rodrigueza, specjalistę od komunikacji i tożsamości, związanego ze środowiskiem salezjańskim.
Następnie Carlos Ballesteros, dyrektor Katedry Oddziaływania Społecznego na Papieskim Uniwersytecie Comillas w Madrycie, wygłosił wykład na temat "Ślad, który pozostawiamy. Wyzwania i możliwości pomiaru generowanego przez nas wpływu". W swoim wystąpieniu dr Ballestreros rozpoczął od podkreślenia różnicy, jaka zachodzi między osiągnięciem określonego rezultatu lub sukcesu a głębszym znaczeniem generowania wpływu na polu pracy społecznej. Następnie zaproponował kluczowe pytania, które należy sobie zadać, aby móc działać w taki sposób, aby wygenerować skuteczny wpływ, a także przedstawił techniki, wskazówki i narzędzia pozwalające na osiągnięcie skutecznej oceny wygenerowanej zmiany. Jego wystąpienie, szczegółowe i rzeczowe, poruszyło wiele konkretnych kwestii związanych z zarządzaniem i kierowaniem zwykłymi dziełami i służbami społecznymi, a kończąc odniósł się do licznych Celów Zrównoważonego Rozwoju wyznaczonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych, które są okazją także dla Kościoła do udziału w budowaniu "świata lepszego, bardziej braterskiego, czystego, sprawiedliwego, wolnego i miłosiernego".
Potem odbyła się sesja dialogowa z udziałem młodzieży na temat roli salezjańskich byłych wychowanków w dziełach społecznych, po czym, z podziałem na grupy, uczestnicy brali udzial w szkoleniach i popołudniowych sesjach dzielenia się dobrymi praktykami.
Co do niedzieli 2 października, obrady ograniczyły się do godzin przedpołudniowych; miało miejsce dokończenie szkoleń. A na koniec podsumowania spotkania dokonał ks. García Morcuende.
W swoim wystąpieniu zaczął najpierw od pewnych zidentyfikowanych DOŚWIADCZEŃ, następnie wskazał na szereG ZAŁOŻEŃ leżących u podstaw tego Kongresu, a na koniec nakreślił pewne PROPOZYCJE NA PRZYSZŁOŚĆ.
W obszarze DOŚWIADCZEŃ wskazał na zmiany, jakie niesie globalizacja społeczno-ekonomiczna i globalizacja kulturowa, a także na salezjańską opcję preferencyjną na rzecz służby najsłabszym, na potrzebę odpowiednich mechanizmów koordynacyjnych w inspektoriach, a także na bogactwo wielkiego doświadczenia salezjańskiego w tym sektorze i różnorodność inicjatyw realizowanych na świecie.
W temacie ZAŁOŻEŃ radca generalny ds. duszpasterstwa młodzieży wskazał kilka wskazówek, które pomogą OSSS “wygrać batalie, spełnić marzenia i edukować ludzi”: chodzi o przejście “od pułapki 'odwrotu' do mobilizacji na nieznanych terytoriach”; od fragmentacji do sieci i współzależności; od funkcjonalnej relacji do podejścia, które umie być wyrazem salezjańskiej troski; od prostych aspiracji do autentycznego poszanowania Praw Człowieka, rozumianych jako gwarancja poszanowania godności ludzkiej; od paradygmatu skuteczności do podejścia opartego na odpowiedzialności; od linearnych ścieżek działań do towarzyszenia w zindywidualizowanych i całościowych procesach rozwoju. Łączy się to wszystko z pracą na wszystkich frontach, czyli także na polu polityki, rozwoju ludzkiego, demaskowaniu niesprawiedliwych rzeczywistości.
Na koniec ks. García Morcuende przedstawił obecnym szczegółową listę 20 PROPOZYCJI NA PRZYSZŁOŚĆ, możliwych do zrealizowania na poziomie lokalnym, inspektorialnym, krajowym, regionalnym i Zgromadzenia. Podkreślił potrzebę synergii i współpracy na różnych poziomach, innowacje, które należy wprowadzić już w formacji początkowej, w zwiększaniu wymiaru cyfrowego, w różnicowaniu źródeł utrzymania dzieł, w formacji personelu i wolontariuszy, we wprowadzaniu lub doskonaleniu działań rzeczniczych (advocacy). Wysunął pewne sugestie dotyczące pracy w niektórych preferencyjnych obszarach salezjańskiej działalności społecznej, takich jak współpraca z migrantami i uchodźcami lub kształcenie zawodowe; zaproponował pracę nad mierzeniem wywieranego wpływu, opracowanie globalnej mapy OSSS i agendy spraw, które należy popierać na całym świecie.
Międzynarodowy Kongres Dzieł Salezjańskich i Służb Społecznych zakończył się Mszą świętą, której przewodniczył Przełożony Generalny Salezjanów, ks. Ángel Fernández Artime.
