Jego życie zostało przedstawione poprzez muzykę, która jest prawdziwym protagonistą spektaklu: siedem utworów mających na celu uwypuklenie charyzmatu, wiary i pokornej odpowiedzi w czasie próby, która złożyła się na trudne doświadczenie ks. Cognaty; ten został oczerniony, usunięty z grona biskupów i oddalony od założonego przez siebie instytutu.

Do muzyki dołączył  wątek teatralny. Aktor, Alessandro Nistri, był tym, który przybliżał – poprzez różne uczucia, odczucia i z różną intensywnością – osoby, które towarzyszyły biskupowi Giuseppe Cognacie w kluczowych momentach jego życia.

Dzieło sztuki, stworzone przez artystę Pierluigiego Pastoriego i zrealizowane przez prowadzoną przez niego “LabOratorio Artistico Don Bosco”, pełniło funkcję scenografii: “wehikuł czasu”, idealna oprawa wielu obrazów, tworząca jedną przestrzeń sceniczną.

I na koniec, śpiewowi towarzyszył swoim brawurowym wykonaniem skrzypek Riccardo Pastori. Zaś umiejętna gra świateł wyznaczała odpowiednie fazy, harmonizowała monologi i nadawała swoistą wymowę „wehikułowi czasu”, dominującemu na scenie, gdzie chrystologiczne symbole cierpienia były przekształcane w klucze otwierające drzwi Świętości.

Rodzinę Salezjańską reprezentowali: ks. Gildasio Mendes, radca ds. komunikacji społecznej; ks. Joan Lluís Playà, delegat Przełożonego Generalnego ds. Rodziny Salezjańskiej; ks. Pierluigi Cameroni, postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej; ks. Líder Justiniano Flores, przełożony inspektorii boliwijskiej, oraz ks. Javier Ortiz z Dykasterii ds. duszpasterstwa młodzieży.  

Radosną satysfakcję wyraziła Matka Graziella Benghini, przełożona generalna salezjanek oblatek Najświętszego Serca PJ, dziękując za ten przekaz artystyczny i głębokie przesłanie nadziei, które przeniknęło zgromadzonych widzów.  

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet