Ksiądz Bosko zlecił wykonanie pierwszego ołtarza Giovanniemu Battiście Bonettiemu, młodemu człowiekowi, który dopiero co ukończył studia w “Accademia Albertina”. Płótno Bonettiego pozostało w tym ołtarzu przez kilka dziesięcioleci, a w 1898 r. ks. Michał Rua przekazał je do nowo założonego zakładu w Casercie.
Już w 1896 r. ks. Rua wprowadził zmianę, poświęcając obiekt św. Franciszkowi Salezemu; wykonanie nowego ołtarza zlecił Crescentino Casellemu.
Trzecia zmiana nastąpiła w 1956 r., kiedy wraz z kanonizacją św. Dominika Savio dedykowano mu właśnie to miejsce. Nic nie zostało zmienione z wyjątkiem ołtarza, który tym razem wykonał malarz Crida. W 1917 r. kości świętego młodzieńca zostały przeniesione z cmentarza w Mondonio do Bazyliki i zostały umieszczone w alabastrowej urnie pod jednym z filarów kopuły naprzeciwko ambony; umieszczono tam także gipsową płaskorzeźbę wykonaną przez rzeźbiarza Pietro Celliniego, która przedstawiała św. Dominika przed Księdzem Bosko, mówiącego do niego:„Bóg chce, abym był świętym”.
Zmiany, jakie zaszły w latach 40. XX wieku objęły również ten ołtarz; urna została przeniesiona do kaplicy, a płaskorzeźba została zastąpiona marmurowym posągiem autorstwa rzeźbiarza Arrighiniego z Pietrasanta.
Źródło: Bollettino Salesiano
