Przekazałeś bardzo piękne przesłanie poprzez swoją sztukę. Jak zrodziła się ta forma artystycznego przekazu?

Jestem “artystą malującym piaskiem”. Już od dziecka podobał mi się ten rodzaj sztuki. Kiedy byłem w oratorium moi koledzy grali i bawili się piłką, ale mnie nie pociągała piłka nożna. Tak więc kiedy oni grali w piłkę, ja malowałem piaskiem i z pomocą palców tworzyłem dzieła, które zaczęły mi się podobać, co ostatecznie sprawiło, że zostałem tym, kim jestem dzisiaj: “artystą malującym piaskiem”.

Andrea, co cię łączy z salezjanami?

Wcześniej nie miałem jakichś ścisłych związków z salezjanami i Księdzem Bosko, ale miałem to szczęście stopniowo go poznać. Pewien młody salezjanin poprosił mnie o wykonanie dzieła z piasku bezpośrednio w tym Sanktuarium. I dzięki temu salezjaninowi mogłem doświadczyć tego spektaklu w Bazylice Maryi Wspomożycielki.

A czego dowiedziałeś się o Księdzu Bosko?

Ksiądz Bosko był wielkim świętym. Kiedy zacząłem przygotowywać się do tego występu i poznawać Księdza Bosko, byłem pod wrażeniem jego postaci. Ten święty mnie dogłębnie zainspirował. Kiedy się spotyka Świętego Młodzieży, jak to było w moim przypadku, ma się do czynienia z dwoma typami zachowań: albo się go kocha, albo nienawidzi. Gdy chodzi o Księdza Bosko, nie istnieje druga opcja. Bo nie można nienawidzić Księdza Bosko, ponieważ stanowi dla ciebie inspirację, daje ci nadzieję i ufność; jego praca z młodzieżą była wielka, zwłaszcza z młodymi w więzianiach.

Jakie przesłanie zechciałbyś przekazać z okazji święta Księdza Bosko?

Chciałem ukazać Księdza Bosko jako świętego, który kocha ludzi młodych, który daje im ufność, wiarę i przyjaźń. Jest to święty, który wierzy w młodych... Myślę, że okazanie zaufania człowiekowi młodemu to jak ofiarowanie mu jednej z największych wartości. A po drugie, propozycja, z jaką Ksiądz Bosko wychodził wtedy do ludzi młodych, jest wciąż aktualna dzisiaj: umieć żyć z radością.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet