Jaka jest różnica między szkołą salezjańską a szkołą publiczną?
Uczęszczałem do obu typów szkół, tak więc to, co mówię, mówię z pełnym przekonaniem. To, co mnie zaskoczyło na początku szkoły salezjańskiej, to to, że my, uczniowie, mogliśmy grać w piłkę z dyrektorem i nauczycielami!
A poza tym, w szkole salezjańskiej zachodzi interakcja między uczniami i nauczycielami. Szkoły salezjańskie stwarzają uczniom możliwość zbliżenia się do nauczycieli bez lęku, ponieważ wychowawcy są przyjaźnie nastawieni. Przede wszystkim zaś w szkole salezjańskiej nie tyko uczysz się przedmiotów, ale pobierasz lekcje dla życia.
W szkole salezjańskiej nauczyliśmy się także takich wartości, jak życie duchowe i jego znaczenie. Kiedy zbliżymy się do Boga, możemy stawić czoła różnym wyzwaniom, jakie niesie życie. Innymi wartościami, których się nauczyliśmy, to poszanowanie, wspaniałomyślność, dyscyplina i ciężka praca.
Jakie jest twoje hobby i jakie są twoje zainteresowania?
Jestem zapalonym rowerzystą. Jest to nowy sport w Kenii. Kiedy jestem zestresowany i wiele rzeczy zajmuje mi umysł, jazda rowerem jest dla mnie relaksem. Innym powodem, dla którego wybrałem rower, jest ten, że należę do charytatywnej grupy rowerowej o nazwie “Miles of Hope” (Mila nadziei), która pomaga najuboższej młodzieży, wspierając jej edukację; chodzi tu zwłaszcza o młodych, którzy nie są w stanie uiścić opłat szkolnych. Każdego tygodnia wyruszamy całą grupą na rowerach i każdy z jej członków wpłaca 200 szylingów kenijskich, które przeznacza się na sfinansowanie nauki najuboższej młodzieży.
Jakieś rady dla ludzi młodych?
Musimy pamiętać, że nic nie otrzymamy gotowego na srebrnej tacy. Wkładajcie pasję w to, co robicie, a zobaczycie, że rzeczy pójdą do przodu. Szukajcie tego raczej, co was zajmie, a nie róbcie tego, co jest błędne. Na obecną chwilę w Kenii istnieje poważny problem, gdy chodzi o relacje między ludźmi młodymi. Wielu młodych popełnia samobójstwo, ponieważ zostali odrzuceni. Powróćcie do Boga, nawet jeśli nie chodzicie do kościoła, módlcie się, przynajmniej módlcie się, miejcie jakiś rodzaj duchowej więzi z waszym proboszczem, waszymi rodzicami i przyjaciółmi. Chociaż ludzie nie uznają Boga, Bóg jest zawsze obecny.
