Myślę, że było to historyczne wydarzenie, którego owoce będzie można oglądać za jakiś czas. Już sama wizyta stanowi przesłanie samo w sobie, ponieważ mamy tu do czynienia z papieżem, który odwiedza “peryferyjny” kraj, jak i dlatego, że w programie wizyty znalazły się dwa “społeczne” spotkania, dwa spotkania poświęcone dialogowi międzyreligijnemu, dwa szczególne spotkania dla wspólnoty chrześcijańskiej, pomijając inne szczególne momenty.
Jakie wspólne momenty przeżył Ksiądz Arcybiskup z Ojcem Świętym?
Jako arcybiskup Rabatu gościłem Papieża w imieniu Kościoła, stąd też, praktycznie biorąc, towarzyszyłem mu cały czas w czasie jego wizyty. Najpiękniejszym dla mnie momentem była prawie że godzina podróż samochodem (nas dwóch, kierowca i ochrona). Mogłem z nim rozmawiać prez ten cały czas w sposób bardzo przyjazny i bliski; znalazł się także czas na jakiś żart.
Ekumenizm musi stanowić tutaj priorytet, by możliwe było pokojowe i komplementarne współistnienie różnych religii. W jaki sposób papież uwypuklił tę potrzebę w przypadku Maroka?
Jeśli przez ekumenizm rozumiemy wysiłek i inicjatywy, które my, chrześcijanie, podejmujemy, aby “stanowić jedno”, tutaj, w Maroku, przeżywamy to bardzo intensywnie. Papież osobiście spotkał się z przywódcą Kościoła ewangelickiego w Maroku, dostojnikiem anglikańskim, popem rosyjskiego Kościoła prawosławnego oraz metropolitą greckiego Kościoła prawosławnego. Wyrażał się także bardzo dobrze o Teologicznym Instytucie Ekumenicznym “Al Mowafaqaqa”, który prowadzą wspólnie katolicy i protestanci w Rabacie, dzieląc odpowiedzialność po połowie, co dotyczy także personelu i kosztów utrzymania.
Ale jeśli chcemy myśleć o ekumenizmie poza chrześcijaństwem, tj. o dialogu międzyreligijnym, a zwłaszcza o dialogu islamsko-chrześcijańskim, ta wizyta papieża wyznacza “przed” i “po” w tym względzie.
Jak Ksiądz Arcybiskup myśli po dwóch tygodniach od tej wizyty, czy dostarczyła ona bodźca, impulsu chrześcijanom w tym kraju?
Dla tej małej wspólnoty katolickiej (około 30 tys. osób) ta wizyta była “zastrzykiem”, który dał im poczucie własnej wartości, rozbudził entuzjazm, radość, zrodził komunię... Uczestniczyliśmy we Mszy św. w liczbie 10 tys. osób, z pewnością po raz pierwszy w całej historii Maroka! I przeżyliśmy wspaniałe, radosne doświadczenie... Wszyscy wychodzili ze Mszy św. z uczuciem radości i pokojem w sercu, które trudno opisać.
