Skąd wziął się pomysł na tę książkę?
Najzwyczajniej stanowi ona odpowiedź na pragnienie, jakie wyraził sam Ksiądz Bosko: “[Rzeczą, którą trzeba zrobić] są biografie tych braci, którzy zostali powołani przez Pana do wieczności. W odniesieniu do niektórych wystarczą małe wzmianki, ale w przypadku innych konieczne będzie potraktowanie ich ex profeso…”. Tak więc spełniliśmy jedynie to pragnienie Księdza Bosko.
Proszę podać jakieś informacje, dotyczące przedziału czasowego, treści biografi, zdjęć...
Gdy chodzi o chronologię, obejmuje okres od 1892 roku, w którym umarł pierwszy salezjanin w Hiszpanii, do 30 czerwca 2018 roku, kiedy to ostateczna wersja słownika została przekazana do wydawnictwa CCS w Madrycie. Biografie zmarłych zawierają isotne fakty dotyczące ich życia.
Jakie były największe trudności, jakie napotkaliście?
Ogólnie mówiąc, brak informacji o wielu zmarłych salezjanach. Z jednej strony, w przypadku kilkuset z nich nie sporządzono listu pośmiertnego, a z drugiej – wiele archiwów przestało istnieć, co nastąpiło zarówno w czasie wojny domowej, jak i z powodu zamknięcia niektórych domów, albo też – z racji zaniedbania i opuszczenia, w jakim znajdowało się wiele archiwów domowych.
Jakie znaczenie przedstawia ta pozycja dla salezjanów?
Biografie salezjanów ukazują nam, gdzie leży prawdziwa skuteczność naszego charyzmatu. Jeśli z uwagą wczytamy się w życiorysy tych, którzy nas poprzedzili, zrozumiemy, że za ich historycznymi dziejami było życie, duch, który ożywiał i inspirował ich kreatywność oraz charyzmat, który wyznacza odpowiedni kierunek i nadaje odpowiednie znaczenie. Tu nie chodzi jedynie o pamięć, ale o życie, które wychodzi poza wspomnienie. Te fragmenty życia, które znajdują się w tym słowniku, składają się nie tylko na historię grupy salezjanów, którzy dali to, co najlepsze ze swojego życia w czasach, w których żyli, i na swój sposób, ale coś znacznie więcej. Ponieważ poza tym, czego dokonali – co nie przestaje nas zaskakiwać – są godne podziwu przykłady cnót i ewangelicznej autentyczności, które czynią ich wzorcami salezjańskości.
Kiedy zbliżamy się do protagonistów naszej historii, nie możemy nie podziwiać ich odwagi apostolskiej, wspaniałomyślnego oddania i ich bezinteresownej pracy na rzecz ludzi młodych ich czasów. Ich historia generuje zadanie. Życie tych salezjanów budzi w nas nowe wezwanie do podjęcia próby odkrywania nowych dróg ewangelizacji młodzieży poprzez obecność salezjanów na obszarach nowych wyzwań, jakie przed nami stają.
Oni napisali historię przeszłości, my musimy napisać historię przyszłości.
