Proszę się przedstawić
Nazywam się Ferdinandus Ola Amang, ale w mojej wizytatorii jestem lepiej znany jako Juna lub Arjuna. Zostałem wyświęcony na kapłana 7 października 2020 r. w Dżakarcie w Indonezji, mojej macierzystej wizytatorii. Od 2022 roku zostałem przyjęty jako misjonarz ad gentes i obecnie należę do wizytatorii PapuiiNowej Gwinei i Wysp Salomona. Jestem na tej ziemi misyjnej od prawie trzech lat.
Co zainspirowało Księdza do zostania misjonarzem?
Powiedziałbym, że to, co skłoniło mnie do zostania misjonarzem, to rezultat kilku spotkań z wielkimi misjonarzami. Spotkałem kilku zagranicznych misjonarzy, kiedy byłem jeszcze chłopcem. W latach formacji początkowej, zwłaszcza kiedy zostałem wysłany do Timoru Wschodniego na pierwszy rok asystencji, spotkałem kilku wspaniałych misjonarzy salezjańskich. Byli to ks. José Carbonell, ks. Baltasar Pires, ks. Eligio Locatelli, ks. Henry Bonetti i inni wielcy misjonarze z innych zgromadzeń, którzy pracowali w moim mieście. Po spotkaniu tych przykładnych misjonarzy zacząłem pielęgnować zainteresowanie dotyczące zostania misjonarzem ad gentes. Ta intencja i marzenie stały się głębsze i silniejsze, gdy studiowałem teologię, kiedy to z radością wybrałem życie misyjne.
Czy jest Ksiądz zadowolony z miejsca, do którego się udaje? Czy ma Ksiądz jakieś obawy związane z nowym miejscem, kulturą i ludźmi?
Tak, jestem zadowolony z miejsca, do którego został obecnie przydzielony. Współbracia z mojej wspólnoty salezjańskiej, młodzi ludzie, którym służę, a także nasi świeccy partnerzy misyjni są bardzo pomocni i współpracują w misji. Jak zapewne wiecie, obecna sytuacja w Papui-Nowej Gwinei nie jest tak bezpieczna jak w innych krajach i czasami ja również doświadczam pewnych obaw. Jednak tego rodzaju uczucia prowadzą mnie do większej ufności w Bożą Opatrzność i zawierzenia naszej Najświętszej Dziewicy Maryi.
Jak zareagowała Księdza rodzina, przyjaciele i towarzysze, gdy powiedział im Ksiądz o swoim powołaniu misyjnym?
Moja rodzina nie zareagowała w jakiś szczególny sposób , gdy dowiedziała się o moim pragnieniu misyjnym, ponieważ wiedzieli, że będąc zakonnikiem i księdzem, mogą być skierowany do dowolnego miejsca na świecie. Moi koledzy rozumieli moją decyzję, ponieważ to pragnienie we mnie rosło, odkąd byłem aspirantem, a potem dojrzało i zawsze wykazywałem szczególne zainteresowanie życiem i dziełami misyjnymi.
Jakie są Księdza plany i marzenia związane z życiem misyjnym?
Mam bardzo proste plany i marzenia dotyczące mojego życia misyjnego: żywić jeszcze większą miłość do ludzi, którym będę służyć. Ta miłość do ludzi, zwłaszcza młodych, pomoże mi być użytecznym w misji i służbie na rzecz potrzebujących.
Czy ma Ksiądz jakieś wzorce wielkich misjonarzy, których styl i życie chciałbyś naśladować?
Wcześniej wymieniłem powyżej kilka nazwisk wielkich misjonarzy. Mam nadzieję i modlę się, abym tak jak oni mógł wiernie i owocnie przeżywać moje salezjańskie życie misyjne.
Jakie przesłanie chciałby Ksiądz skierować do młodych ludzi, gdy chodzi o wybór misji i powołania?
Oto serdeczne przesłanie, którym chciałbym podzielić się z młodymi ludźmi. Bycie misjonarzem lub wolontariuszem oznacza umiejętność kochania innych. Jak pisze św. Łukasz w Dziejach Apostolskich: «We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: “Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”». Myślę, że dzięki takiemu sposobowi życia możemy być szczęśliwsi, a nasze marzenie o zostaniu świętymi jest gwarantowane i zabezpieczone. Uczyńmy to naszym sposobem na życie. Niech żyją misjonarze, niech żyje Ksiądz Bosko.
