(ANS – Aleppo) – W czasie tych ośmiu lat wojny salezjanie pozostali w kraju z setkami ludzi młodych i ich rodzinami w Aleppo, Damaszku i Kafroun. “Na początku wojny nie rozumieli, dlaczego zostaliśmy” – wspomina salezjanin misjonarz ks. Alejandro León, obecny przełożony salezjanów Bliskiego Wschodu. Ale odpowiedź zawsze była taka sama: “Jeśli wspólnota, którą Bóg mi powierzył, jest moją rodziną, jak mógłbym ją opuścić w chwili, gdy mnie najbardziej potrzebuje?”.

(ANS – Rzym) – “Wyobrażam sobie ludzi starszych jako stale obecny chór w wielkiej duchowej świątyni, w której modlitwy błagalne i pieśni chwały wspierają całą wspólnotę trudzącą się i zmagającą na niwie życia”. Są to słowa papieża Franciszka, który bardzo często kieruje naszą uwagę na osoby w podeszłym wieku, świadom tego, że te mogą ofiarować pouczające spojrzenie na życie i mądrość, która jest bezcenna. Ks. Rodolfo di Mauro, Sycylijczyk, liczący 101 lat, i ks. Pasquale Voci, Kalabryjczyk, który niedawno ukończył 100 lat życia, to dwaj “starsi” salezjanie, którzy są bardzo szanowani i cenieni przez swoich młodych współbraci.

(ANS – Kalimpong) – Na wzgórzach, niewiele kilometrów od Kalimpong, na tym kawałku Indii, który się wciska między Nepalem, Chinami i Bhutanem, znajduje się salezjańska szkoła zawodowa, która, ze względu na swoje innowacyjne programy i wysoki stopień zatrudnienia swoich absolwentów, przyciąga coraz więcej ludzi młodych, którzy chcą się w niej uczyć. “Nasza szkoła oferuje 12 programów nauczania zawodu dla młodzieży z obszarów wiejskich, a wśród nich jeden dwuroczny kurs, pięć kursów rocznych i sześć – półrocznych” – wyjaśnia dyrektor Lawrence Mondol, salezjanin koadiutor.

(ANS – Quito) – W dniu 12 czerwca w Ekwadorze jest obchodzony Krajowy Dzień Ekwadorskiego Misjonarza ad gentes”. Ten dzień ustanowili biskupi ekwadorscy w 2014 roku, w powiązaniu z obchodami święta pierwszej misjonarki ad gentes pracującej w Ekwadorze – bł. Mercedes de Jesús Molina (1828-1883), zakonnicy i założycielki zgromadzenia, która nie bała się stawić czoła licznym wyzwaniom, przemierzając puszcze i niosąc Ewangelię tubylcom Jíbaros.

(ANS – Rangun) – Jest to żałosny lament, lament prawdziwego pasterza i prawdziwego obywatela Mjanmy. Mowa tu o kard. Charlesie Maungu Bo, salezjaninie, arcybiskupie Rangun i przewodniczącym Konferencji Episkopatów Azji, który z goryczą mówi o tym, jakim Mjanma była krajem i mogłaby być, wskazując na wiele zła, jakie ją nęka. Ale mimo to powtarza: “pokój jest możliwy, pokój jest jedyną drogą”. Poniżej przytaczamy obszerne fragmenty jego listu.