I w tym kontekście przebiegła refleksja i modlitwa w czasie przedpołudniowym w dniach 19, 20 i 21 lutego. Na stronie sdb.org, w dziale dotyczącym KG28, można znaleźć treści trzech wystąpień.
Ks. Rossano Sala, wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego i sekretarz specjalny Synodu poświęconego młodzieży, zaproponował treści do medytacji w kontekście pierwszej grupy tematycznej Kapituły: młodzież.
Przede wszystkim poddał analizie kryteria inspirujące działania Jezusa ukierunkowane na młodzież, a następnie zachęcił do zastanowienia się i pogłębienia powołaniowych wyborów Księdza Bosko. Te kształtowały się w doświadczeniu mądrego podejścia ks. Cafasso, spotkaniu z młodymi więźniami, śnie z Pasterką, zdecydowanej rozmowie z markizą Barolo. Spotkanie z tą świętą kobietą, prawdziwie zatroskaną o zdrowie Księdza Bosko, odbyło się w dniu, w którym święty wychowawca powiedział jej o swojej decyzji:
“Przemyślałem moją odpowiedź. Pani ma pieniądze i bez trudu znajdzie pani tylu księży, ile będzie chcieć dla swoich zakładów. W przypadku biednych chłopców sprawa wygląda inaczej. Gdy ja teraz się wycofam, wszystko pójdzie z dymem, stąd też będę nadal robił to, co będę mógł dla Ochronki i otoczę troską opuszczonych chłopców”.
Ks. Eunan McDonnel, inspektor irlandzki, odnosząc się do profilu salezjanina, już na samym początku stwierdził, że wyróżniającym rysem salezjańskiej duchowości jest łagodność i serdeczna dobroć. “Nic nie jest silniejsze od łagodności, nic tak łagodne jak prawdziwa siła” (św. Franciszek Salezy).
Pytanie: “Jacy salezjanie dla współczesnej młodzieży?” mogłoby zostać ubogacone innymi pytaniami: “Czego oczekuje od nas Bóg? Czy wiemy, jakich chce widzieć nas Bóg? Panie, jakich potrzeba salezjanów dla współczesnej młodzieży”.
Aby usłyszeć odpowiedź, trzeba koniecznie nauczyć się słuchać, ponieważ “jeśli i kiedy słuchamy Boga, scenariusz się zmienia. Już nie wchodzą w grę nasze oczekiwania, ale odkrywamy, że Bóg oferuje nam jeszcze lepsze możliwości, niż możemy sobie wyobrazić”. W rezultacie to rozeznanie staje się rozeznaniem modlitewnym i “możemy być zdolni do stylu, który jest kontemplacją w działaniu, naśladując Księdza Bosko”. O tym przymmina również bł. Filip Rinaldi: “Jeśli chcesz żyć według ducha Księdza Bosko, nie możesz nigdy zapominać o swoim życiu wewnętrznym... będąc stale zjednoczony z Bogiem na modlitwie”.
Ks. Luis Fernando Gutierrez, krajowy delegat ds. duszpasterstwa młodzieży inspektorii hiszpańskiej, przeprowadził refleksję dotyczącą trzeciej grupy tematycznej: dzielenie ze świeckimi posłannictwa i formacji.
Należy tutaj zauważyć przede wszystkim styl synodalny, który przepomina, że misja jest zadaniem powierzonym przez Boga, nikt nie jest jej panem.
Rozeznanie stanowi centralny element duszpasterstwa, ponieważ pierwszym jego zadaniem jest spotkanie Boga w życiu każdego człowieka.
Aby wesprzeć tę drogę konieczne jest, aby salezjanin żył w pokorze, która podtrzymuje drogę medytacji: „Nie zapominajmy, że jesteśmy tylko pośrednikami. Problemem duszpasterstwa jest medytacja. Św. Jan Chrzciciel jest tutaj wzorem: „Trzeba, aby On wzrastał, a ja żebym się umniejszał”.
Salezjanin jest wezwany do zamieszkania i dzielenia “namiotu” misji, czyniąc to w jedności, konsekwencji swojego powołania i misji, realizowanej w imię Księdza Bosko i salezjańskiego charyzmatu: budować przyszłość z pokorą, radością i nadzieją.
Druga część tych dni była wypełniona sześcioma momentami studium i pogłębienia sprawozdania Przełożonego Generalnego o stanie Zgromadzenia.
Zdjęcia na ANSFlickr
