“Dzielenie się łaską”. Ta idea zainspirowała świętego z Turynu do założenia tego Stowarzyszenia rok po konsekracji kościoła Maryi Wspomożycielki. Ten był pełen zdumienia z powodu łask, jakie lud chrześcijański zawdzięcza Matce Bożej i chciał zaproponować prosty program chrześcijańskiego życia, który byłby zakotwieczeniem wiary ludu w dwóch kolumnach: Eucharystii i Wspomożycielce.
Owo “dzielenie się łaską” przez te 150 lat historii Stowarzyszenia łączyło się z przylgnięciem doń wielu osób, tak że dzisiaj liczy ono ponad 800 grup obecnych w ponad 50 krajach.
Jest to również “dzielenie się łaską” z całą Rodziną Salezjańską, która stanowi także rodzinę maryjną, przed którą stają wielkie wyzwania na polu wychowania i ewangelizacji, jak to wskazały ostatnie Synody poświęcone rodzinie i młodzieży.
To także “dzielenie się łaską” z Przełożonym Generalnym ks. Ángelem Fernándezem Artime, który, swoją obecnością, potwierdza drogę powziętej odnowy, przekazując salezjanom i całej Rodzinie Salezjańskiej list “Powierz, zaufaj, uśmiechnij się”; z licznymi grupami ADMA z całych Włoch i innych krajów europejskich; z czcicielami Wspomożycielki, stanowiące okazję, by wyśpiewać razem z nimi “Magnificat”, jak to stwierdził Renato Valera, prezes ADMA: “Za każdym razem, kiedy się zatrzymujemy, by się pomodlić i milczymy, możemy rozpoznać działanie łaski Bożej w naszym życiu i skonstatować, że dzień po dniu, również w trudach, próbach i upadkach, możemy odkryć coraz więcej tego wspaniałego materiału, który tka sam Pan. Należeć do Stowarzyszenia, to jak powiedzieć ‘dziękuję’ Maryi, która w milczeniu i na paluszkach weszła do naszego domu. Oznacza to również początek nowej drogi zawierzenia, modlitwy, powrotu do korzeni i służby”.
