Z tą podróżą apostolską do Zjednoczonych Emiratów Arabskich łączy się wiele nowości: po raz pierwszy papież postawił stopę na ziemi Półwyspu Arabskiego; po raz pierwszy została odprawiona wielka publiczna Eucharystia na Półwyspie, z udziałem ponad 135 tys. wiernych, w większości imigrantów z innych krajów; także po raz pierwszy podpisano tak szczegółowy dokument poświęcony dialogowi między chrześcijaństwem i islamem, czyniąc to z korzyścią dla braterstwa między wszystkimi ludźmi.
Istotnie, w czasie piątego spotkania imam Al-Azhar i papież, w “imię Boga, którzy stworzył wszystkie istoty ludzkie równe co do praw, obowiązków i godności”; w imieniu ubogich, sierot i wdów; w imię ludzkiego braterstwa, wolności i sprawiedliwości oświadczyli, jako reprezentanci zainteresowanych wspólnot ludzi wierzących, że chcą “przyjąć kulturę dialogu jako drogę, współpracę jako sposób działania, a wzajemne zrozumienie jako metodę i kryterium”.
Liczne, mocne i wymagające są kroki, o których mowa w tym dokumencie podpisanym przez obu sygnatariuszy: idzie się od zdecydowanego oświadczenia, “że religie nigdy nie podżegają do wojny i nie odwołują się do uczuć nienawiści, wrogości, ekstremizmu”, do apelu pod adresem przywódców państw o ochronę rodziny, “podstawowej komórki społeczeństwa i ludzkości”; od potępienia ekstremizmu i braku tolerancji, które są oznakami “trzeciej wojny w kawałkach”, do wezwania do równego podziału zasobów; od troski o podstawowe prawa kobiet i dzieci i ochrony osób w podeszłym wieku do promocji sensu religijnego i uznania roli religii w budowaniu pokoju na świecie.
Dokument ten chce być zaproszeniem do pojednania i braterstwa nie tylko między wierzącymi, ale także wszystkimi ludźmi dobrej woli; chce być przedmiotem badań i refleksji we wszystkich chrześcijańskich i islamskich szkołach, uniwersytetach, ośrodkach edukacji i formacji.
Zamiar papieża Franciszka, by “zainicjować procesy” zamiast “zajmować przestrzenie”, wyznacza kolejny, bardzo ważny krok do przodu.
Pełny tekst dokumentu jest dostępny tutaj.
