Tą grą było poszukiwanie skarbu w tym mieście. Wyposażeni w tablety, za pomocą mapy, pewnych wskazówek, osób, które mieli spotkać, uczestnicy gry przemierzali całe miasto, pieszo czy środkami komunikacji miejskiej, zatrzymując się zwłaszcza w niektórych symbolicznych miejscach.
Najpierw zgromadzili sie przy marmurowym Krzyżu na Rue de France, gdzie w maju 1874 r. powstał pierwszy patronat praktykantów. Następnie udali się do domu biskupiego, Pałacu Sarde (Pałacu Prefektury), potem przeszli na Plac Garibaldiego, aby w końcu dotrzeć na Plac Księdza Bosko (dawny Plac Defilad), gdzie Ksiądz Bosko założył swoje pierwsze dzieło, przejmując w 1876 r. Willę Gauthier. Czym było wówczas to dzieło, które początkowo nosiło nazwę “Patronat Saint Pierre”? W tym czasie uczęszczało do niego tylko 9 uczniów – 6 Algierczyków i 3 mieszkańców Nicei. Dzisiaj mieści się tu szkoła im. Księdza Bosko w Nicei i uczęszcza do niej 1603 uczniów.
Poszukiwacze skarbu byli prowadzeni na swojej drodze poszukiwań przez cztery osoby, jakie sam Ksiądz Bosko spotkał w Nicei, a byli to: Ernest Michel, dostojnik miejski i przewodniczący Konferencji Św. Wincentego a Paulo, bp Sola, biskup Nicei; Albert Decrais, prefekt Alp Nadmorskich, i ks. Louis Cartier, dyrektor dzieła od 1887 do 1919 roku.
Te znamienite osoby opowiedziały o swoich szczególnych relacjach, jakie łączyły je z Księdzem Bosko, i zapytały ludzi młodych, w jaki sposób żyją dzisiaj systemem prewencyjnym. Te historyczne postaci zachęcały młodych do założenia w Nicei ośrodka dla młodzieży, służącego zwłaszcza praktykantom, i do zastąpienia domów reedukacji, które wówczas istniały, dziełem, które będą prowadzić jego salezjanie.
Po zakończeniu całej gry młodzi zostali poproszeni o krótkie przedstawienie systemu prewencyjnego, który byłby odpowiedni dla XXI wieku, czyniąc to na bazie tego, czym żyją i czego sami doświadczają w swoich szkołach, i w oparciu o wypowiedzi osób, które spotkali, a które dotyczyły zaufania, nadziei, rozumu i wychowania.
“I teraz idziemy z zaufaniem w kierunku przyszłości” – w ten sposób ks. Jean-Marie Petitclerc, salezjanin, zakończył to spotkanie, które odbyło się z okazji 140. rocznicy systemu prewencyjnego.