Po pierwszym spotkaniu, które odbyło się 7 grudnia ubiegłego roku, podczas którego ks. Pascual Chavez Villanueva, emerytowany Przełożony Generalny, ks. Massimo Naro pogłębili temat “Aktualność przesłania społecznego Księdza Bosko”, w poniedziałek 17 marca, w auli miejscowego kościoła San Cataldo, zaproponowano lokalnemu społeczeństwu i diecezji kolejną refleksję na temat: “Oratorium w San Cataldo - między pamięcią a proroctwem”.
Głos zabrali: ks. Rino Dello Spedale Alongi, doktor teologii ze specjalizacją z katechetyki, wykładowca w instytutach teologicznych w Caltanissetta i Mesynie, proboszcz parafii “San Pietro” w Caltanissetta, oraz ks. Giuseppe Ruta, salezjanin, były przełożony inspektorii sycylijskiej (2014-2019), doktor teologii ze specjalizacją z katechetyki, obecnie profesor katechetyki na Wydziale Nauk Pedagogicznych Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego w Rzymie.
W swoim wystąpieniu zatytułowanym „Sto lat dzieła salezjańskiego w diecezji Caltanissetta według narracji ówczesnej i najnowszej prasy”, pierwszy z prelegentów przybliżył historię obecności salezjanów w tym mieście: wychodząc od końca XIX wieku, kiedy to biskup Giovanni Battista Guttadauro, drugi biskup Caltanissetty, bezpośrednio poprosił Księdza Bosko o wysłanie salezjanów do jego diecezji, przechodząc potem do obecnego biskupa Mario Russotto, który zawsze był blisko salezjanów z San Cataldo.
Memoria (Nonostante tutto … quanta grazia!), Ora (Le sfide del presente) e Futuro (Guardare e andare avanti con speranza)
Ks. Ruta natomiast, wychodząc od zapytania, czym byłoby dzisiaj San Cataldo bez Kościoła i bez Oratorium Salezjańskiego, pogłębił temat „Eklezjalność i salezjańskość w środkowej Sycylii: Oratorium w San Cataldo między przeszłością, teraźniejszością a przyszłością”, który miał trzy podtematy: “Pamięć (Mimo wszystko... ileż łaski!)”, “Teraz (Wyzwania związane z teraźniejszością) i Przyszłość (Patrzeć i iść naprzód z nadzieją)”, a wszystko kończyło się aspektem “przejścia od pamięci do snu i od snu do znaków... konkretnych, dających się odczuć znaków”.
Podsumowanie tej refleksji należało do biskupa Mario Russotto, który stwierdził: “Nie można sobie wyobrazić San Cataldo bez salezjanów; nie ośmielamy się nawet wyobrazić sobie San Cataldo bez salezjanów”, podkreślając raz jeszcze, że “San Cataldo jest salezjańskie!”. Odnosząc się następnie do historycznego okresu przybycia synów Księdza Bosko i do licznych postaci świętych, biskup powiedział, że “połączenie tego, co było przeżywane w San Cataldo z punktu widzenia duchowości, wiary i charyzmatu Księdza Bosko, było jakby wyrazem zaślubin”.
Moderatorem spotkania była dr Marisa Falzone. To również przywidywało pewne muzyczne przerywniki ze strony żeńskiego chóru “Resonantiæ Camera Chorus”. Publiczność dopisała, a wśród gości znaleźli się również bp Antonino Migliore, emerytowany biskup Coxim w Brazylii, a także ks. Franco di Natale, wikariusz inspektorii sycylijskiej i przedstawiciele władz lokalnych.
Nawiązując do słów biskupa Russotto, możemy zakończyć stwierdzeniem: “Ta historia trwa; kto wie, jak się potoczy, ale jest pewne, że bez charyzmatu Księdza Bosko i salezjanów w San Cataldo ta historia nie będzie mogła być kontynuowana jako proroctwo... a my chcemy proroctwa!”.
https://www.infoans.org/pl/dzialy/wiadomosci/item/23809-wlochy-oratorium-w-san-cataldo-miedzy-pamiecia-a-proroctwem#sigProId07654c2096