Później, 25 października 1927 r., duża grupa 18 salezjańskich misjonarzy przybyła łodzią do Bang Nok Khwaek na czele z ks. Gaetano Pasottim (późniejszym biskupem diecezji Ratchaburi). Bang Nok Khwaek jest zatem uważane za pierwszą siedzibę Zgromadzenia Salezjańskiego w Tajlandii. W kolejnych miesiącach przybyli inni misjonarze, którzy zaczęli uczyć się języka tajskiego, poznawać lokalne zwyczaje, tradycje, zapoznając się z tym wszystkim, co mogło pomóc im zrozumieć miejscową ludność.

1 stycznia 1929 r. ówczesny biskup Bangkoku, bp René-Marie-Joseph Perros, powierzył opiekę duszpasterską w diecezji Ratchaburi salezjanom. Następnie, 30 czerwca tego samego roku, ks. Pasotti został mianowany biskupem diecezji Ratchaburi, a dwanaście lat później, 24 czerwca 1941 r., oficjalnie objął urząd biskupa.

Salezjańscy misjonarze, którzy przybyli do Tajlandii, zapoczątkowali i położyli fundamenty pod pracę misyjną w tym kraju. Poświęcili całe swoje życie dla dobrej przyszłości tajskiej młodzieży. Zasiali pierwsze ziarno w perspektywie dalszego rozwoju Zgromadzenia Salezjańskiego w tym kraju. Potem przybyli kolejni misjonarze z Włoch, Belgii, Hiszpanii, Holandii i Filipin, aby kontynuować to dzieło miłości Księdza Bosko do młodzieży, zwłaszcza ubogich sierot i opuszczonych ludzi młodych. Zapewniali im edukację, kształcenie zawodowe i opiekę, aby mogli stać się dobrymi i prawymi obywatelami w stosunku do Kościoła i kraju. 

Kiedy diecezja Surat Thani została podzielona i powstała nowa diecezja 15 września 1969 r., biskup Pietro Caretto został jej nowym ordynariuszem, przekazując diecezję Ratchaburi biskupowi Robertowi Ratanie Bamrungtrakulowi w dniu 8 września tego samego roku.  Od tego czasu salezjanie są odpowiedzialni za pracę misyjną w diecezji Surat Thani.

Oprócz działalności w Tajlandii, salezjanom wkrótce powierzono opiekę duszpasterską w Kambodży i Laosie.

Pionierami obecności salezjańskiej w Kambodży byli salezjanin koadiutor Roberto Panetto, ks. Valter Brigolin i ks. John Visser, którzy otworzyli tam ośrodki kształcenia zawodowego: w Phnom Penh, Battambang, Poipet, Sihanoukville i Kep.

W 2004 r., dzięki zaangażowaniu włoskiego misjonarza ks. Tito Pedrona, salezjanie rozpoczęli swoją pracę w Laosie. Powierzono mu prowadzenie negocjacji z rządem laotańskim, ale ze względu na sytuację polityczną w Laosie, która nie sprzyjała obecności salezjanów, realizację całej misji w tym kraju powierzono grupie byłych wychowanków Szkoły technicznej “Don Bosco” w Bangkoku, kierowanej przez Sanyę Boonprasert. Obecnie salezjanie prowadzą Ośrodek Kształcenia Zawodowego “Don Bosco” w Vientiane z kierunkami: mechanika, elektryka i spawanie.

Poniżej niektóre aktualne dane statystyczne:

Religie w Tajlandii

95% Buddyści;
4% Muzułmanie;
0,5% Katolicy.

W Kambodży i Laosie jest bardzo mało katolików.

Liczba współbraci i nowicjuszy w inspektorii:

Biskupi: 1

Kapłani: 64

Diakoni: 1

Salezjanie Koadiutorzy: 15

Salezjanie w formacji początkowej:19

Nowicjusze: 3

W sumie: 103 współbraci.

Grupy Rodziny Salezjańskiej:

Salezjanie Księdza Bosko (SDB);

Córki Maryi Wspomożycielki (FMA);

Ochotniczki Księdza Bosko (VDB);

Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników (SSW);

Stowarzyszenie Maryi Wspomożycielki(ADMA);

Siostry Służebnice Niepokalanego Serca Maryi (SIHM);

Córki Królewskości Maryi Niepokalanej (DQM);

Siostry Królewskości Maryi Niepokalanej (SQM);

Byli Wychowankowie Salezjanów (EX.DB);

Konfederacja Byłych Wychowanków CMW (EX.FMA).

Inspektoria liczy 12 wspólnot, w ramach których współbracia posługują w 5 diecezjach Tajlandii. Posiada 4 typy domów formacyjnych: 3 aspirantaty, 1 prenowicjat, nowicjat i postnowicjat.  Prowadzi 14 szkół, ośrodek kształcenia zawodowego dla młodzieży w Laosie, ośrodek dla niewidomych w Tajlandii, 13 parafii również w Tajlandii, 4 domy rekolekcyjne, 2 domy dla sierot.

Na poziomie działalności duszpasterskiej można wskazać trzy obszary tego działania: edukacja, duszpasterstwo i opieka społeczna.

Edukacja

Salezjanie prowadzą szkoły i ośrodki zawodowe. W Tajlandii prowadzą pięć szkół i dwa ośrodki zawodowe, podczas gdy w Kambodży dwie szkoły, pięć ośrodków zawodowych i jeden ośrodek przysposobienia zawodowego.  W Laosie inspektoria również prowadzi ośrodek kształcenia zawodowego.

Duszpasterstwo

Salezjanie pomagają w pracy duszpasterskiej w różnych diecezjach, takich jak Bangkok, Ratchaburi, Surat Thani, Chiang Mai i Udon Thani. Opieka nad wieloma kościołami została również powierzona salezjanom, a sam inspektoria wyznacza odpowiedzialnych z tę działalność i pracę duszpasterską w różnych kościołach czy grupach kościołów. Obecnie salezjańską opieką duszpasterską jest objętych około 3500 wiernych.

Opieka społeczma

Salezjanie udzielają się na rzecz ubogich i pokrzywdzonych młodych ludzi, otwierając następujące dzieła:

Ośrodek Rozwoju Umiejętności dla Niewidomych: ośrodek Fundacji na rzecz Niewidomych w Tajlandii. Salezjanie prowadzą ten ośrodek od 1978 r., aby pomóc młodym ludziom z upośledzeniem wzroku w karierze  zawodowej i życiu, tak by nie byli i nie czuli się ciężarem dla społeczeństwa;

Don Bosco House - Bang Sak: dom, który niesie pomoc sierotom po tsunami w 2004 roku. Obecnie nadal prowadzi tę działalność, otaczając opieką sieroty i biedne dzieci z wybrzeża Andamanów. Swoją działalność rozpoczął w 2006 roku.

Don Bosco Home – Chiangmai: dom, który prowadzi  szkolenia dla młodych ludzi z północnej części Tajlandii, stwarzając im możliwość zdobycia odpowiednich umiejętności zawodowych. Ta działalność została rozpoczęta w 2006 roku.

Don Bosco Technical Institute - Bangkok: ośrodek dla niesłyszących, działający przy w szkole “Don Bosco” w Bangkoku, gdzie z myślą o nich zostały wprowadzone zostały kierunki typografia i grafika komputerowa, aby pomóc im zdobyć zawód i prowadzić godne życie w społeczeństwie. 

Ponadto w Kambodży salezjanie pomagają wielu ubogim i opuszczonym dzieciom i młodzieży, zapewniając im stypendia, posiłki i możliwości edukacji w salezjańskich szkołach i ośrodkach kształcenia zawodowego.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet