Cała nawa Bazyliki na Valdocco była wypełniona przez około 230 członków Kapituły, którzy przez ponad 50 dni brali udział w obradach, przemieszczając się gromadnie po podwórzach Valdocco, starając się stale być otwartymi na Ducha Świętego, by w konkretny sposób odpowiedzieć na motto Kapituły: “Zafascynowani Jezusem Chrystusem i oddani młodzieży”.
Szczególny charakter tego wydarzenia został od razu dostrzeżony przez wszystkich: tę Mszę św. odprawiało aż trzech przełożonych generalnych, co było swoistym ewenementem w historii Zgromadzenia, a ponadto ta łączyła się z symbolicznym i duchowym przekazaniem władzy między X (kard. Artime) i XI Następcą Księdza Bosko (ks. Attard), jako że ten pierwszy, mianowany ostatnio Pro-Prefektem Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego (DIVCSVA), ze względu na pełnione obowiązki nie mógł dotąd spotkać się ze swoim następcą. Do nich dołączył IX Następca Księdza Bosko (ks. Chávez), który w czasie Kapituły życzliwie przeprowadzał lekturę duchową i dokonywał podsumowania toczonych obrad.
Kardynał Fernández Artime nazwał tę celebrację “bardzo znaczącą”, stwierdzając: “Wszystko przenosi nas z powrotem do początku tej niezwykłej przygody i rzeczywistości, kiedy to nasz Ojciec odpowiedział na to, o co prosił go Bóg, i od czego wszystko się zaczęło. Wszyscy, z powołaniowego i charyzmatycznego punktu widzenia, urodziliśmy się tutaj. Dzisiaj jest piękna okazja ku temu, aby podziękować Panu, na zakończenie Kapituły, za tę obecność Ducha Świętego”.
Później, podczas homilii, salezjański kardynał podkreślił: “Jak moglibyśmy nie błogosławić i nie dziękować Panu za tak wiele łaski, miłosierdzia i miłości, z jaką troszczy się i czuwa nad Rodziną Księdza Bosko, a dziś w szczególności nad jego salezjańskimi synami i córkami?”.
Cytując wielokrotnie Ojca Świętego, nawiązując zarówno do jego przesłania do członków KG29, jak i słów zawartych w encyklice “Dilexit Nos” o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, kard. Fernández Artime zaznaczył, że wielkość Księdza Bosko polegała na tym, że pozwolił się dotknąć, że jego serce zostało “przeniknięte” sytuacją opuszczonych ludzi młodych i jego zdolnością do działania w celu złagodzenia ich cierpienia, co czynił nie bacząc na siebie i mając na względzie jedynie dobro swoich wychowanków.
W tym kontekście wezwał wszystkich swoich współbraci, aby byli dzisiaj nowymi Księżmi Bosko, “misjonarzami miłości”, którzy zafascynowani Chrystusem czują się ponagleni do dzielenia się tą miłością, która zmieniła ich życie”.
Przypomniał, że z powołania salezjanie nie są panami niczego, a już najmniej młodzieży, ale “są jej sługami w imię Pana”. Następnie przestrzegł przed pokusami władzy i wygodnego życia, ponawiając wezwanie do prawdziwego ukochania Chrystusa, aby być oddanym współczesnym chłopcom i dziewczętom, wobec których każdy salezjanin powinien być w stanie powiedzieć ze szczerym sercem: “Możesz na nas liczyć. Istniejemy dla was i nigdy was nie opuścimy!”.
Na koniec nie zabrakło przypomnienia o braterstwie, które - jak to powtarzał także w ciągu 10 lat pełnienia funkcji Przełożonego Generalnego - “nie jest czymś przypadkowym czy opcjonalnym. Jest dla nas zasadnicze, charyzmatyczne, a jeśli jest przeżywane autentycznie, generuje niezwykły powab, ‘fascynację’”.
Uroczysta celebracja eucharystyczna, której towarzyszył swym śpiewem chór Bazyliki, zakończyła się ostatnim symbolicznym gestem: wspólną chwilą cichej modlitwy ks. Cháveza, kard. Fernándeza Artime'a i nowego Przełożonego Generalnego ks. Fabio Attarda przed urną Księdza Bosko, w czasie której powierzyli jego ojcowskiej i nieustannej opiece dalszą misję Zgromadzenia Salezjańskiego na rzecz młodzieży całego świata.
