W tym samym roku (15 listopada 1886 r.) Ksiądz Bosko wysłał list napisany w języku francuskim do królowej Madagaskaru Ranavalony III, prosząc o pomoc finansową na wsparcie dzieła ewangelizacji salezjanów w Patagonii, którzy znajdowali się w trudnej sytuacji. 

Projekt Afryka 

Wszystko zaczęło się w 1978 r., podczas jednego z ostatnich posiedzeń ogólnych w ramach XXI Kapituły Generalnej. Wystąpienie ks. Jacquesa Ntamitalizo skłoniło wszystkich członków Kapituły do szczególnego spojrzenia na kontynent afrykański, a ks. Egidio Viganò, Przełożony Generalny, skorzystał z okazji, aby zaproponować “Projekt Afryka”, który rozpoczął się w 1980 roku. Postrzegał tę możliwość jako prawdziwą łaskę od Boga. 

Salezjanie Księdza Bosko na Madagaskarze i Mauritiusie

Salezjanie Księdza Bosko przybyli na Madagaskar wkrótce potem, w 1981 roku. Na zaproszenie Przełożonego Generalnego, ks. Egidio Viganò, i w odpowiedzi na prośbę niektórych biskupów Madagaskaru, którzy prosili o wysłanie salezjanów na wyspę, natychmiast odpowiedziały cztery inspektorie włoskie: Południowych Włoch (IME), ówczesna Inspektoria Rzymska (IRO), Inspektoria Sycylii (ISI) i Inspektoria Wschodniej Wenecji Euganejskiej (IVE).

Przełożony IME i radca generalny ds. misji spotkali się z biskupem Ambanja, aby omówić możliwość pracy salezjanów w jego diecezji. Po tym spotkaniu IME przyjęto misję w Bemaneviky, w północno-zachodniej części Madagaskaru, i 3 lutego 1981 r. zostało wysłanych tam dwóch pierwszych salezjańskich misjonarzy.

W tym samym roku trzy pozostałe inspektorie włoskie również rozpoczęły tam swoją działalność: salezjanie z Sycylii zostali wysłani do pracy w diecezji Tuléar (na południu), salezjanie z IRO do diecezji Miarinarivo (w centrum), a salezjanie z IVE do diecezji Majunga (na zachodzie).

Po pierwszych domach w Bemaneviky (Ambanja), Mahajanga, Ijely (Miarinarivo), Ankililoaka i Mahavatse (Tuléar), zostały otwarte kolejne salezjańskie placówki: “Notre Dame de Clairvaux” w 1983 roku przy międzynarodowym lotnisku Ivato; w 1987 r. w Betafo (Antsirabe); w 1993 r. w Fianarantsoa; w 2003 r. w Ambohidratrimo (Antananarywa); wspólnota w Tamatave zaczęła istnieć od 3 października 2018 r., a inna placówka w Ambatondrazaka została zainicjowana w 2022 r. Siedziba wizytatorii znajduje się przy lotnisku w Ivato od 1990 roku.

Chociaż początkowo wspólnoty salezjańskie na Madagaskarze zależały bezpośrednio od inspektorii, z których się wywodzili salezjanie, współbracia znajdujący się na Madagaskarze szybko zapragnęli utworzenia autonomicznego okręgu, a to pragnienie stało się jeszcze bardziej żarliwe, gdy pojawiła się kwestia formacji salezjańskiej młodych Malgaszów. Tak więc najpierw został mianowany Delegat Przełożonego Generalnego dla Madagaskaru w osobie ks. Luigiego Zuppiniego, a następnie, 31 stycznia 1993 r., Madagaskar stał się Okręgiem o specjalnym statusie pw. Maryi Niepokalanej. I wreszcie, w 1999 r., stał się Wizytatorią.

Na prośbą biskupa diecezji Mauritius, Przełożony Generalny powierzył wówczas nowoutworzonej Wizytatorii nową misję na Mauritiusie, która była ukierunkowana na młodzież znajdującą się w trudnej sytuacji, której nie chciano w szkołach państwowych. Od 2000 r. salezjanie pracują zarówno w szkołach, jak i w parafiach na tym archipelagu.

Praca duszpasterska prowadzona przez salezjanów z wizytatorii MCR obejmuje: parafie, oratoria, szkoły podstawowe, gimnazja, licea, wydział uniwersytecki “Salezjańskiego Wyższego Instytutu Filozoficznego”, ośrodki zawodowe i techniczne, ośrodki promocji kobiet, poradnie medyczne, ośrodki rewalidacyjne dla dzieci z trudnościami w nauce, punkty alfabetyzacji, ośrodki pomocy ludziom młodym w trudnej sytuacji (zarówno ośrodki opieki dziennej, jak i rodzinne domy dziecka), ośrodki poradnictwa zawodowego, grupy animacji zawodowej i stacje radiowe, zwłaszcza “Radio Don Bosco”, które obsługuje wszystkie diecezje Madagaskaru.

Rodzina Salezjańska liczy 10 grup: Salezjanie Księdza Bosko, Córki Maryi Wspomożycielki (CMW), Salezjanie Współpracownicy, Wspólnota Misyjna Księdza Bosko, Stowarzyszenie Maryi Wspomożycielki, Byli Wychowankowie Salezjańscy SDB i CMW, Ochotniczki Księdza Bosko, Ochotnicy z Księdzem Bosko i “Damas Salesianas”. 

Wizyatotria liczy 157 salezjanów, z czego 143 to Malgasze, a 14 misjonarze. Wśród nich 77 to salezjanie o ślubach wieczystych, a 80 o ślubach czasowych. W tym roku wizytatorium MCR ma także 16 nowicjuszy.

Film przybliżający rzeczywistość salezjańską w Wizytatorii MCR jest dostępny na kanale YouTube ANSChannel.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet