Dobiega końca moja kadencja radcy generalnego ds. misji.
Jest to odpowiedni czas, aby zrobić krok wstecz i spojrzeć w przyszłość.
Praca misyjna Zgromadzenia nie tylko wykracza poza nasze wysiłki, ale także poza naszą wizję.
W czasie naszej posługi realizujemy tylko ułamek misji Księdza Bosko.
Żadna inicjatywa nie jest kompletna.
Żadna wizyta animacji nie ożywia całkowicie.
Żadna misja nie zaspokaja wszystkich potrzeb misyjnych.
Żadne przygotowanie misyjne nie przygotowuje w pełni na wyzwania.
Żaden POI czy SPWD nie realizuje w pełni misji Zgromadzenia.
Sadzimy nasiona, które pewnego dnia wyrosną.
Podlewamy już zasadzone nasiona, wiedząc, że w przyszłości przyniosą obfite owoce.
Uprawiamy rośliny, które przyniosą owoce daleko wykraczające poza nasze oczekiwania.
Kładziemy fundamenty pod inicjatywy, które będą wymagały dalszego rozwoju.
Nasza praca może być niekompletna, ale jest początkiem, krokiem na drodze.
Daje nam to poczucie wyzwolenia, gdy uświadomimy sobie, że nie możemy zrobić wszystkiego. I jest to okazja, by pozwolić Bogu zająć się resztą.
Istotnie, koniec jest dobrą okazją, aby pokornie zaakceptować fakt, że nigdy nie zobaczymy ostatecznych rezultatów wszystkich naszych wysiłków.
Oznacza to bycie pokornymi robotnikami w winnicy Pana, a nie Panem plonów, sługami-przewodnikami, a nie mesjaszami!
PODZIĘKOWANIE
Chciałbym wyrazić moją serdeczną wdzięczność członkom zespołu Sektora Misyjnego w osobach: ks. Pavel Ženíšek, ks. Eric Mairura, ks. Reginaldo Cordeiro i Marco Fulgaro, a także Koordynatorom Regionalnym Animacji Misyjnej (ks. Arun Charles, ks. Marcelo Edwin Coronel, ks. Tiago Eliomar, ks. Robert Falzon, ks. Privat-Ignace Fouda Bieme, ks. Sunny Palamthattel) Delegatom Inspektorialnym ds. Animacji Misyjnej i członkom Zespołów Doradczych Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego, Inspektorialnych Biur Misyjnych i Salezjańskich Muzeów Misyjnych za naszą wspaniałą współpracę w promowaniu ducha misyjnego i zaangażowania w całym Towarzystwie Salezjańskim (por. Konst. 138).
SIŁA DO PRZYJĘCIA WOLI BOŻEJ
Najgłębszym pragnieniem mojego serca przed Panem jest zakończenie mojej służby i powrót do mojej macierzystej inspektorii jako zwykły współbrat po KG29 z powodu pilnej i naglącej potrzeby personelu.
Mam nadzieję, że członkowie KG 29 pozwolą mi spełnić to życzenie.
Przede wszystkim modlę się, abym miał siłę zaakceptować Bożą wolę względem mnie i przyjąć ją całym sercem!
Moję serdeczne “dziękuję” kieruję pod adresem wszystkich!
