Ten salezjański ośrodek służy teraz różnych celom związanym z działalnością misji. Jak wyjaśnił jeden z salezjanów obecnych w Chaco, “od końca 2023 r. siedziba służyła ludziom młodym z głębi kraju, którzy przyjeżdżają tutaj, aby podjąć studia. Jest to dla nich bezpieczna przestrzeń. Gościliśmy również młodych ludzi z zagranicy, a teraz mamy również miejsce dla biskupa i misjonarzy, którzy przyjeżdżają do stolicy na badania lekarskie. Ten dom jest również wykorzystywany na spotkania Konferencji Episkopatu”.
Dzięki realizacji tego projektu salezjanie mogą również wesprzeć swoją misję, jako że mają zapewniony również miesięczny dochód z wynajmu dostępnych tam mieszkań. Ponadto niewielka przestrzeń w budynku jest wykorzystywana do wystawiania i sprzedaży rękodzieła wytwarzanego przez lokalne społeczności tubylcze. Rdzenni rzemieślnicy mogą teraz dostarczać swoje produkty do Asunción, co stanowi dla nich ważne źródło dochodu.
Salezjańscy misjonarze pracują w Paragwaju od czasu powstania kościoła w Asunción w 1896 roku. Paragwaj jest jednym z najbiedniejszych krajów Ameryki Południowej, a według UNICEF prawie 23% z 6,5 miliona jego mieszkańców żyje w ubóstwie, zarabiając mniej niż jednego dolara dziennie. Ogromna przepaść między różnymi klasami społecznymi praktycznie uniemożliwia mobilność społeczną.
Warunki ubóstwa popychają młodych ludzi do wczesnej pracy, a brak umiejętności czytania i pisania, oprócz słabej bazy edukacyjnej, pogłębia problem. Ubodzy borykają się z przeludnieniem, niską jakością mieszkań i brakiem dostępu do podstawowych usług. Paragwajczycy, którzy ukończyli jedynie szkołę podstawową, są dwukrotnie bardziej narażeni na życie w ubóstwie niż ci, którzy mają dostęp do edukacji w szkole średniej i ją ukończyli.
Źródło: Salesian Missions
