“Oratorium salezjańskie zostało otwarte w S. Cataldo na Sycylii 8 grudnia (salezjanie przybyli tam dwa dni wcześniej) i od pierwszego dnia objęli opieką 250 chłopców, co jest wspaniałym spełnieniem tego oczekiwania, jakie wiązano z tym nowym ośrodkiem.
Należało więc uczcić jego oficjalną inaugurację specjalną ceremonią. Odbyła się ona po południu 18 stycznia, z udziałem prefekta miasta Caltanisetta, kwestora, wicestarosty, komisarza królewskiego i notabli ratusza, wikariusza Foraneo Can. Cammarata, Can. Pagano, prezesa ‘Cassa Operaia” z członkami administracji, proboszczami i licznymi mieszkańcami.
To była naprawdę imponująca ceremonia, a tego dnia liczba dzieci chcących uczęszcza do oratorium sięgnała ponad 500.
Rano bp Jacono, biskup diecezjalny, odprawił dla nich Mszę Świętą, a ponad 250 przyjęło Komunię Świętą.
Niech Bóg błogosławi tem nowy ośrodek edukacji młodzieży cennymi owocami religijnego i moralnego wychowania”.
Te słowa można przeczytać w Biuletynie Salezjańskim z marca 1925 roku.
Dokładnie sto lat później, z radością i wdzięcznością odbył się obrzęd poświęcenia kościoła przy tym oratorium. Uczyniono to w obecności bpa Antonino Migliore, emerytowanego biskupa Coxim w Brazylii, przełożonego inspektorii Sycylii, ks. Giovanniego D'Andrei, licznych salezjanów i księży diecezjalnych, córek Maryi Wspomożycielki z San Catataldo, burmistrza miasta, asesorów, bpa Mario Russotto, biskupa Caltanissetty. Ten ostatni, jak kiedyś biskup Jacono, przewodniczył uroczystemu obrzędowi konsekracji kościoła, z namaszczeniem ołtarza, okadzeniem itd.
Na koniec miało miejsce podpisanie stosownych dokumentów i odsłonięcie marmurowej tablicy, upamiętniającej ten moment konsekracji.
To znaczące wydarzenie wpisuje się także w obchody stulecia salezjanów w San Cataldo, chcąc “jeszcze bardziej ożywić - jak to stwierdził bp Russotto w homilii - charyzmat Księdza Bosko w tym ukochanym mieście San Cataldo, które jest prawdziwie salezjańskie”.
“W ciągu tych stu lat - kontynuował biskup - obecność tutaj charyzmatu Księdza Bosko była łaską, ubogaceniem dla miasta San Cataldo, które dało wiele, wydało wiele powołań, co dotyczy nie tylko salezjanów Księdza Bosko, ale także córek Maryi Wspomożycielki, tak więc ogólnie wydało wielu młodych mężczyzn i kobiet, którzy oddali się na służbę Bogu w jednym Kościele. I jest dla mnie podowem do radości widzieć wśród obecnych salezjanów także salezjanów z San Sebastiano. To powód do radości, do wielkiej radości, ponieważ to miasto zasługuje na coś więcej i potrzebuje charyzmatu Księdza Bosko”.
Wszyscy obecni wznieśli swoje modlitwy do Pana, prosząc, aby cała społeczność mogła nadal „spoglądać na przeszłość z wdzięcznością, żyć teraźniejszością z pasją, patrzeć na przyszłość z nadzieją”.
Luciano Arcarese
