Fundusze, jakie otrzymali od dobroczyńców, zostały wykorzystane na zakup sprzętu szkoleniowego dla ośrodków salezjańskich w obu tych miastach. Z tych darowizn skorzystało 880 młodych ludzi, w tym 130 dziewcząt i kobiet w wieku od 16 do 25 lat z regionów Kankan i Nzérékoré. Ci pochodzą z rodzin o niskim poziomie wykształcenia, utrzymujących się głównie z dorywczej pracy, którą podejmują, by zaspokić swoje własne potrzeby.
Jeden z salezjanów pracujących w Gwinei powiedział: “Dzięki dodatkowemu wyposażeniu dwa ośrodki ‘Don Bosco’ mogły zwiększyć liczbę sal lekcyjnych, w których młodzi ludzie mogą odbywać szkolenia. Umożliwiło to zaproponowanie szkoleń jeszcze większej liczbie młodych ludzi. W Siguiri liczba uczniów wzrosła z 61 w latach 2022-2023 do 100 w latach 2023-2024; natomiast w Kankan liczba uczniów wzrosła ze 165 w latach 2022-2023 do 181 w latach 2023-2024. Tak więc ten projekt okazał się wielkim sukcesem.
Jednym z uczniów beneficjentów jest Emmanuel, który odbywa szkolenie zawodowe w ośrodku w Siguiri. Ten stwierdził: “Powodem, dla którego przyszedłem do tego ośrodka, jest to, że nie ukończyłem szkoły średniej. Kilka razy bezskutecznie próbowałem podejść do egzaminu maturalnego, mimo że już w ostatniej klasie szkoły średniej miałem trudności. Moi koledzy z klasy i rodzice doradzili mi, abym podjął naukę zawodu. Posłuchałem ich i zdecydowałem się na zrobienie kursu elektryka budowlanego, jestem teraz na drugim roku tego szkolenia”.
Emmanuel uważa, że szkolenie zawodowe jest ważne. Dodaje: “Moją radą dla moich kolegów Gwinejczyków jest powiedzenie im, że szkolenie zawodowe ma wiele zalet. Uczymy się, aby zdobyć umiejętności i dyplom techniczny, który jest wymagany przez firmy. Możemy znaleźć pracę, ale także założyć własną firmę i pracować prywatnie, aby zarobić na życie. Dlatego zachęcam do tego moich kolegów i koleżanki, ponieważ dziś mogę powiedzieć, że jestem dumny z tego, że przeszedłem to szkolenie zawodowe”.
Republika Gwinei jest jednym z najbiedniejszych krajów świata. W północno-wschodniej części kraju około 74% ludności żyje w warunkach skrajnego ubóstwa. Na innych obszarach wiele osób zajmuje się rolnictwem, by zaspokoić własne potrzeby, i jest zatrudnionych w sektorze nieformalnym, ponieważ ludziom brakuje umiejętności potrzebnych na podjęcia pracy na normalnym rynku pracy.
Brak perspektyw, ale także łamanie praw człowieka i napięcia etniczne zmusiły wielu Gwinejczyków do emigracji. Istotnie, w ostatnich latach liczba osób ubiegających się o azyl pochodzących z tego kraju znacznie wzrosła w Europie.
Źródło: Mission Newswire
