W dniu 25 listopada 2024 r. Ojciec Święty upoważnił Dykasterię ds. Kanonizacyjnych do ogłoszenia dekretu dotyczącego cudu przypisywanemu wstawiennictwu błogosławionej siostry Marii Troncatti – urodzonej w Córteno Golgi (Włochy) 16 lutego 1883 r. i zmarłej w Sucúa (Ekwador) 25 sierpnia 1969 r. – czyniąc to w perspektywie jej kanonizacji, której data zostanie wskazana.
Jak to ma miejsce w przypadku każdego świętego, siostra Maria Troncatti posiada wiele cech, z których można wskazać na te najbardziej istotne dla współczesnej rzeczywistości świata i Kościoła. W czasie salezjańskiego “słówka na dobranoc”, które skierowała w Fatimie w Portugalii s. Chiara Cazzuola do współsióstr uczestniczących w odbywającej się co trzy lata weryfikacji w ramach Konferencji Inspektorii Europy i Bliskiego Wschodu, Przełożona Generalna CWM uzasadniła ten wybór, jaki został dokonany.
Do wykonania obrazu posłuży autentyczne zdjęcie, na której jest przedstawiona jako osoba uśmiechnięta. “W porozumieniu z Radą Generalną - wyjaśniła Przełożona Generalna CMW - wybraliśmy to zdjęcie, na którym jest już w zaawansowanym wieku, co potwierdzają rysy twarzy, wskazując na dojrzałość i te cechy duchowego macierzyństwa, które w sposób szczególny dostrzegali w siostrze Marii Troncatti rdzenni mieszkańcy. To oni, po spotkaniu się z nią, nazwali ją “Madrecita”, co jest bardzo czułym określeniem, a które po hiszpańsku oznacza “mama”. I w taki sposób była nazywana od końca swojego życia, a także dziś ci, którzy ją wspominają, określają się tym pięknym przydomkiem”.
“Było wiele innych pięknych zdjęć – kontnuuje Przełożona Generalna CMW - ale wydało nam się, że to właśnie najlepiej wyraża pełnię życia w Jezusie, pełnię daru, a także pełnię macierzyństwa.
Jeśli chodzi o motto, jest ono następujące: „Matka Misjonarka, Rzeczniczka Pokoju i Pojednania”. Również w tym przypadku s. Chiara Cazzuola uzasadniła dokonany wybór: „Siostra Maria Troncatti jest przede wszystkim Matką. Jest Misjonarką, ponieważ to, czego dokonała z pomocą Boga i mądrością Ducha Świętego, może uczynić tylko misjonarka o wielkim i hojnym sercu. Jest Rzeczniczką pokoju i pojednania, ponieważ w swojej nieustannej misji zawsze starała się zbliżyć osadników i Indios w czasie trwającej między nimi wojny”.
“Oddała swoje życie właśnie po to, by zapobiec bratobójczej walce, która mogła przynieść wiele ofiar; aby mógł zapanować pokój pomiędzy tymi dwoma społecznościami”.
