Na podstawie przeprowadzonej analizy okazało się, że to terytorium charakteryzuje się sporą ilością młodych ludzi, ale także niższą liczbą urodzeń niż w innych włoskich regionach i silną emigracją młodych ludzi. Tradycje związane z religią i rodziną nie są już tak pielęgnowane jak w przeszłości, a dla wielu młodych doświadczenie wiary jest czymś odległym i oderwanym od ich życia. Miejscowi salezjanie pozytywnie się wypowiadają na temat doświadczeń duchowych ludzi młodych, ale jednocześnie zauważają małą ich otwartość na oferowane propozycje i programy rozwoju. Ponadto daje się u nich zauważyć pewnego rodzaju analfabetyzm emocjonalny i afektywny; rodziny przeżywają kryzys, ma miejsce porzucanie szkoły, panuje bezrobocie, co sprzyja powszechnemu ubóstwu i rozwojowi przestępczości na tym terenie.
Na terenie Basilicaty i Kalabrii znajduje się sześć placówek salezjańskich w następujących miejscowościach: Potenza, Bova Marina, Corigliano Rossano, Locri, Soverato i Vibo Valentia. Nowa ewangelizacja coraz częściej staje się wymogiem nawet w katolickich środowiskach. Salezjanie, poprzez swoją pracę wychowawczo-duszpasterską, starają się ewangelizować i nieść nadzieję miejscowym młodym ludziom, którzy często są zmuszeni do opuszczenia swoich domów, by udać się na północ w poszukiwaniu lepszego życia.
Zatwierdzenie tego projektu przez Przełożonego Generalnego i jego Radę umożliwi przybycie tam dwóch pierwszych misjonarzy w ramach 155. wyprawy misyjnej. Aby jak najlepiej towarzyszyć tym misjonarzom, przewiduje się stopniowe wprowadzanie ich w nową wspólnotę i rzeczywistość społeczną. Wspomniany projekt misyjny określa kroki, które należy podjąć w celu wstępnego towarzyszenia, a potem stałej formacji, a także wszystkie szczegóły dotyczące stopniowego wejścia nowych misjonarzy w życie i działalność inspektorii.
Ks. Alfred Maravilla, radca generalny ds. misji, stwierdził: “Istotą ‘Projektu Europa’ jest wzbudzanie lokalnych powołań. Dlatego, zanim pomyśli się o przyjęciu misjonarzy, należy przewidzieć konieczną reorganizację placówek salezjańskich, dokonać strategicznych wyborów z odwagą i dalekowzrocznością, aby ożywić charyzmat nowymi lokalnymi powołaniami, a także zachęcić współbraci do bezwarunkowej otwartości na nowych misjonarzy”.
