W swoim orędziu na ten dzień papież Franciszek stwierdza, że Bóg towarzyszy ludziom w ich wędrówce, podobnie jak podczas Exodusu, zaznaczając, że wszyscy jesteśmy pielgrzymami w drodze do Ziemi Obiecanej. Następnie przypomina Kościołowi, że Bóg nie tylko towarzyszy migrantom na ich drodze, ale także jest zawsze z nimi w ich zmaganiach.
Obchody rozpoczęły się od celebracji eucharystycznej pod przewodnictwem arcybiskupa Delhi Anila Josepha Thomasa Couto, koncelebrowanej przez wielu kapłanów udzielających się na rzecz migrantów i uchodźców, w tym uchodźców z Birmy, przesiedleńców z Manipuru i członków społeczności Adivasi.
Po Eucharystii uczestnicy dzielili się swoim dziedzictwem kulturowym, czyniąc to poprzez występy, wzmacniając poczucie jedności i wspólnoty. Także wspólny posiłek wzmocnił tę jedność, a także ducha solidarności wśród zgromadzonych.
Głos zabrały różne znamienite osoby, a wśród nich siostra Elsa Muttathu, sekretarz krajowy CRI; dr Daicy Panna, sekretarz DPC i ks. Francis Bosco, reprezentujący “Don Bosco for Migrants”.
W swoim przemówieniu salezjanin podkreślił dwa podstawowe aspekty pracy z migrantami. Po pierwsze, wspomniał o znaczeniu stworzenia odpowiedniego forum migrantów w celu ochrony ich praw w archidiecezji, angażując także organizacje społeczeństwa obywatelskiego i departamenty rządowe, “Bhavan” i dobroczyńców w celu zbudowania odpowiedniej silnej sieci wsparcia. Następnie ks. Francis Bosco wskazał na potrzebę obowiązkowej rejestracji przesiedleńców we wszystkich parafiach, zarówno w stanach ich pochodzenia, jak i w parafiach w Delhi. Ułatwiłoby to lepsze wspieranie i monitorowanie potrzeb pracowników migrujących.
Podziękowano ks. Jaisonowi, sekretarzowi CCBI, oraz s. Rani, sekretarz Komisji ds. Migrantów, za ich wysiłki na rzecz migrantów. Słowa podziękowania powędrowały równiez pod adresem ks. George’a (CBCI), ks. Manipadama (sekretarza ds. edukacji CCBI), ks. Joe Prabu (z Forum “Youth at Risk - YaR”), o. Martina (z jezuickiego duszpasterstwa na rzecz migrantów).
Obchody zakończyły się zobowiązaniem do dalszego towarzyszenia potrzebującym migrantom i przesiedleńcom, zwłaszcza tym zatrudnionym jako pełnoetatowi pracownicy domowi i tym, którzy przyjeżdżają do Delhi do pracy sezonowej. Archidiecezja i uczestniczące wspólnoty zobowiązały się też do dalszej obrony praw, godności i dobrostanu migrantów i przesiedleńców, zapewniając im wsparcie i pomoc w podróżach, które odbywają.
