W niedzielę 8 września 2024 r. biskup Murskiej Soboty, bp Peter Štumpf, salezjanin, przewodniczył uroczystej Mszy św. w koncelebrze z przełożonym inspektorii Słowenii pw. św. Cyryla i Metodego, ks. Petera Končana, i licznymi kapłanami, w której uczestniczyło wielu młodych ludzi i liczne rodziny, a także pary obchodzące rocznice swojego ślubu (w tym jedna diamentowa i jedna złota).
Centralnym punktem tych uroczystości była konsekracja nowego ołtarza po renowacji kościoła, którego struktura została zachowana; zmieniono jedynie niektóre w prezbiterium w prezbiterium. To wydarzenie miało wielkie znaczenie symboliczne, łącząc się z zaproszeniem do odnowienia swojego “fiat” względem Boga.
Biskup konsekrujący najpierw pokropił ołtarz wodą święconą, a po homilii namaścił go krzyżmem świętym i okadził.
W swojej homilii biskup Stumpf objaśnił między innymi znaczenie konsekracji ołtarza: “Olej do namaszczenia, składający się z oliwy z oliwek, balsamu i innych substancji zapachowych, jest konsekrowany przez biskupa rano w Wielki Czwartek podczas Mszy krzyżma świętego. Olej ten nazywany jest świętym krzyżmem. Ktokolwiek zostaje namaszczony tym świętym olejem, zostaje poświęcony Bogu przez Ducha Świętego. Już w Starym Testamencie wielcy kapłani, prorocy i królowie byli w ten sposób namaszczani. Również przy tej konsekracji ołtarza użyjemy oleju, którym jesteśmy namaszczeni w czasie chrztu i bierzmowania, co dotyczy również kapłanów i biskupów podczas święceń kapłańskich lub biskupich. Namaszczenie świętym krzyżmem i zapach kadzidła przywołują ofiarę Chrystusa na krzyżu, którą złożył za nas Ojcu”.
Na zakończenie uroczystości kilka słów były poświęconych słudze Bożemu ks. Andrejowi Majcenowi, salezjaninowi, którego “Positio” jest obecnie finalizowane, a który dokładnie 100 lat temu pomagał w przygotowaniu kościoła do konsekracji, a wkrótce potem wstąpił do nowicjatu.
Wiele inicjatyw zostało podjętych w kontekście promowania jego procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego: wywiady mające na celu przybliżenie jego osoby, spotkania z animatorami salezjańskich akcji letnich, które właśnie się zakończyły, a także rozmowy z salezjanami i osobami, które mogą zaświadczyć o jego świętości i wstawiennictwie.
Było też przedstawienie teatralne w pełni mu poświęcone. Sami młodzi ludzie napisali i wystawili sztukę o życiu tego sługi Bożego. Jej akcja rozpoczyna się w czasie wojny o niepodległość w 1991 r., kiedy to widzimy go najpierw spacerującego w Rakovniku, a potem – salezjanów i córki Maryi Wspomożycielki poszukujących schronienia. Poprzez krótkie dialogi i liczne retrospekcje młodzi ludzie odtworzyli jego życie, głęboko się z nim identyfikując. I udało im się przy tym – zachowując pełną powagę w kontekście bolesnych wydarzeń, które znaczyły życie ks. Majcena – wywołać również uśmiech publiczności, prezentując tę sztukę w świetnym salezjańskim stylu.
