W ramach bogatego programu szkoleniowego uczestnicy kursu brali udział w różnych sesjach i debatach, które wzmocniły poczucie przynależności do wspólnej sieci. Ks. Lonzano podkreślił przede wszystkim ducha rodzinnego tego spotkania: “Doświadczyliśmy ducha środowiska akademickiego, uniwersyteckiego, a przede wszystkim salezjańskiej rodziny. To był moment odnowy, który otworzył nasze horyzonty, z przekonaniem, że mamy wspólny horyzont. Ważne jest, aby zastanowić się, w jaki sposób kształtować przyszłość naszych instytucji”.
Celem tego spotkania było zapewnienie znaczącej obecności salezjańskiej w każdej instytucji, zarówno pod względem ilościowym i jakościowym; dotyczy to również personelu złożonego z osób zakonnych i świeckich, zdolnych do kierowania i realizowania ważnych projektów na płaszczyźnie kulturalnej, naukowej i wychowawczo-duszpasterskiej. “Chcemy zaproponować wiedzę, kryteria i podstawowe narzędzia, które ułatwią kierownie i zarządzanie szkołami wyższymi o tożsamości katolickiej i salezjańskiej, a także wzmocnią relacje współpracy w ramach sieci IUS poprzez wymianę doświadczeń w zakresie kierowania i zarządzania” – dodał ks. Lozano.
Dyskusje podczas tego tygodnia szkoleniowego dotyczyły takich tematów, jak tożsamość salezjańska, obecność duszpasterska na uniwersytetach, wyzwania związane z zarządzaniem i kierownictwem, procesy historyczne, które wpływają na szkolnictwo wyższe oraz przyczyniają się do wzmocnienia sieci IUS.
Pełna relacja z tego spotkania i zdjęcia są dostępne na stronie UCDB: www.ucdb.br
