Per Fabio Zenadocchio
W pałacu biskupim w Tahta, którego siedzibę przeniesiono 50 lat temu do bardziej wygodnego budynku w Sohag, salezjanie, Bassem i Edward, zorganizowali akcje letnie dla dzieci i trzy kursy szkoleniowe (angielskiego, włoskiego i informatyki). Dwaj salezjanie (pierwszy, który jest kapłanem od trzech lat i drugi – w formacji początkowej w inspektorii lombardzko-emiliańskiej) zostali tutaj wysłani, aby przeprowadzić akcje letnie, które się odbywają od wielu lat, poprzez które krzewione jest nauczanie Księdza Bosko, także poza tym obszarem.
W dniu 28 lipca grupa “Don Bass” wystąpiła w wieczorze kończącym Lato Młodych w Tahta: dwudziestka animatorów koordynowała to spotkanie wieczorne, prowadząc gry, tańce, a także organizując wielkie grillowanie, które było otwarte dla małych i dużych.
W święcie uczestniczyli: ks. Alejandro Leon Mendoza, ekonom inspektorialny salezjanów Bliskiego Wschodu, który przebywał z wizytą w Egipcie, i ks. Pietro Bianchi, dyrektor domu w Kairze – Rod El Farag, od którego ekonomicznie zależy ta misja. Do nich dołączył Magued George, salezjanin współpracownik, który jest odpowiedzialny za kursy kształcenia zawodowego w Rod El Farag.
Wieczór przebiegał w klimacie radości i wielkiej aktywności, ze śpiewem piosenek i tańcami, które zagłuszały nawet pieśni muezzinów, którzy ze szczytów minaretów wzywali muzułmanów do modlitwy, przerywając życie każdego Egipacjanina pięć razy w ciągu dnia. Tak bardzo oczekiwany grill, który zakończył się ok. trzeciej rano, znaczył kres wszelkiej “wrogości”.
Następnego dnia bp Youssef Aboul-Kheir, biskup Sohag (diecezji, do której Tahta należy) przewodniczył ceremonii wręczenia zaświadczeń uczestnictwa w poszczególnych kursach. Biskup spotkał się z ks. Pietro i ks. Alejandro już dnia poprzedniego, aby porozmawiać z nimi o kwestiach związanych z obecnością salezjanów w diecezji. Do biskupa dołączyli trzej przedstawiciele władz lokalnych, a wśród nich szef policji gebernatorstwa Sohag i pastor miejscowego Kościoła ewangelickiego. Ale i w tym przypadku nie zabrakło salezjańskiego akcentu: Ksiądz Bosko, który przez niektórych był całkowicie nieznany przed przybyciem salezjanów, pozostawił glęboki ślad w sercach wszystkich. Stało się tak również za sprawą pewnej studentki medycyny, która skomponował wiersz w języku arabskim, w którym uwypukliła miłość wychowawczą świętego z Piemontu.
Mury z czterech stron popękane w wielu miejscach, boisko do piłki nożnej formatu “mignon” z krzywymi liniami i tylko jedną bramką, budynki, które przylegają do zakurzonego podwórka... Biskup i wszyscy, którzy przybyli, byli zauroczeni typowo salezjańską radością, od której z trudnością udało im się uwolnić.
Natomiast w sercach ludzi młodych zostały zasiane ziarna Księdza Bosko, które, czego jesteśmy pewni, już wkrótce wydadzą owoce.
