W maju Rodzina Salezjańska okazuje Jej szczególną cześć, co swoimi początkami sięga czasów Księdza Bosko, łącząc się ze wspomnieniem Maryi cieszącej się tytułem “Wspomożycielki Chrześcijan” lub “Wspomożycielki”. Pośród licznych trudności i wyzwań, wielu aktów przemocy i wojen, które znaczą historię ludzką, chrześcijanie doświadczają i zaświadczają także dzisiaj o konkretnej pomocy Maryi w codziennym życiu. Jest Ona główną patronką Rodziny Salezjańskiej, ponieważ w zadaniu ewangelizacji i promocji ludzkiej Maryja jaśnieje jako gwiazda i wzór miłości duszpasterskiej.
Łaciński tytuł “Auxilium Christianorum” wiąże się z papieżem św. Piusem V (1566-1572), który powierzył Maryi losy chrześcijaństwa, a który, po zwycięstwie pod Lepanto, dzięki któremu została podtrzymana ekspansja muzułmańska, zadecydował o włączeniu w Litanię Loretańską wezwania “Auxilium Christianorum”. A poza tym, Maryja, Wspomożenie Wiernych była na nowo wzywana w 1683 roku, kiedy to wojska polsko-cesarskie pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego, wbrew wszelkim przewidywaniom, pokonały siły tureckie pod Wiedniem. Ostatecznie święto Maryi zostało ustanowione przez papieża Piusa VII w dniu 24 maja 1815 roku jako wyraz wdzięczności Dziewicy po tym, jak opuścił więzienie, w którym przebywał z rozkazu francuskiego cesarza Napoleona Bonapartego.
Już na samym początku Ksiądz Bosko oddał swoje dzieło pod opiekę Maryi. To Ona wskazała mu pole pracy wśród chłopców, prowadziła go i wspierała. W 1862 roku Ksiądz Bosko wyznał młodemu Janowi Cagliero: “Madonna chce, abyśmy Ją czcili pod imieniem Wspomożycielki. Nadchodzą tak smutne czasy, że potrzebujemy, aby Święta Dziewica pomogła nam zachować i obronić wiarę chrześcijańską. Wybudujemy wielki kościół, godny Dziewicy”.
Nie mając środków, ale przekonany o tym, że “Maryja chce tego kościoła i znajdzie sposób, aby go opłacić”, Ksiądz Bosko zgodził się go wybudować. 9 czerwca 1868 roku został konsekrowany ten nowy kościół, który dzisiaj jest Bazyliką Maryi Wspomożycielki.
Ten, kto odwiedza tę Bazylike, może zobaczyć wielki obraz, którego pomysłodawcą jest Ksiądz Bosko. Obraz Wspomożycielki różnił się od dotychczasowych, jakie powstały w Europie. Dla Księdza Bosko Maryja nie była uzbrojoną wojowniczką, gotową pokonać swoich nieprzyjaciół, ani też zimną królową w bogatym stroju. Ksiądz Bosko rozwinął ideę “pozytywną”: ramiona Maryi i Jej Syna Jezusa są otwarte i wyciągnięte, jej pogodne oblicze czynią ją przyjazną królową, obecną w matczyny sposób i czułą.
W ten sposób Ksiądz Bosko opisał ten obraz, który namalował Tommaso Lorenzone: “Dziewica Maryi wydaje się być otoczona morzem światła i majestatu. Otaczają ją aniołowie i składają jej dary, jako swojej królowej. W prawej ręce trzyma berło, które jest symbolem jej władzy, w lewej ręce trzyma Dziecię, które wyciąga ręce, obdarzając w ten sposób łaskami i swoim miłosierdziem tych, którzy uciekają się do Jego Bożej Matki. Obok i na dole znajdują się święci Apostołowie i Ewangeliści, którzy spoglądają na Świętą Dziewicę. W dolnej części obrazu widnieje miasto Turyn z Sanktuarium na Valdocco na pierwszym planie, z Supergą w tle”.
