Jestem szczęśliwy z powodu przeprowadzenia tej bogatej refleksji poświęconej salezjaninowi koadiutorowi. Zastanawiam się w sposób szczególny nad jego “charakterem świeckim”, który sugeruje dwa argumenty, które, według mnie, wymagają przemyślenia.
Po pierwsze, jestem szczęśliwy, że bierze się pod uwagę rozważną wypowiedź księdza Viganò. Wychodząc od niej, byłoby wskazane lepsze wyjaśnienie, co oznacza dzisiaj “zakonnik laik”, kiedy przedkładamy Ewangelię na styl życia i to specyficzne powołanie stanowi odpowiedź na liczne kwestie i świeckie wartości, wyzwania i potrzeby współczesnego świata, zwłaszcza w odniesieniu do młodzieży. Widzę także, że nasza refleksja uwzględnia również wzajemną relację, dwuwymiarową, jaka zachodzi pomiędzy salezjaninem koadiutorem i świeckimi (współpracownikami w posłannictwie). Ta relacja jest bardzo ważna dla teraźniejszości i przyszłości rozwoju naszego posłannictwa i naszej pracy.
Po drugie, gdy chodzi o stan powołań w naszym Zgromadzeniu, moim zdaniem musimy bardziej podkreślić sylwetkę salezjanina koadiutora jako wzoru dla współczesnej młodzieży. Salezjanin koadiutor jest dzisiaj jak “salezjański YOUCAT” (poznać, dzielić się, spotkać, wyrazić). Oznacza to, że dzisiaj jest on realnym wyrazem katechizmowych prawd, wprowadzanych w życie we wszystkich codziennych działaniach. To sprawie, że jest on dzisiaj żywym odzwierciedleniem Ewangelii oraz salezjańskich wartości etycznych i moralnych (proroctwo wymiaru laickiego).
Kiedy myślę o salezjaninie koadiutorze, przychodzi mi na myśl pewna metafora nawiązująca do przypowieści o wodzie: salezjanin koadiutor jest jak woda, ze swoją zdolnością do rozprzestrzenienia się, dostosowania, by mogła wejść do wszystkich struktur i miejsc. W ten sposób salezjanin koadiutor może wejść w każdą rzeczywistość czy przestrzeń młodzieżową. Tak oto koadiutor może również sprawić, że wypłynie pewna duchowość z tych “trudnych” przestrzeni, w których pracuje, niosąc nadzieję i zbawienie.
Tak, salezjanin jest osobą zdolną wnosić swój stały wkład w odnowę i polepszenie Zgromadzenia i Kościoła. Salezjanin jest również mostem łączącym rzeczywistość religijną z rzeczywistością świecką, ponieważ z jego roli wypływa możliwość ogarnięcia tej całej różnorodności naszego współczesnego świata, bez uprzedzenia się do jakiejkolwiek z bieżących kwestii. Bycie salezjaninem koadiutorem powinno pobudzać w różny sposób do bycia budowniczymi wspólnoty poprzez braterstwo; do bycia znakiem współpracy na polu duchowym, jak również w codziennej pracy.
