Jako młody kapłan zajmował się “spóźnionymi powołaniami”, a jako przełożony generalny – zainicjował sieć misyjnych aspirantatów (pierwszy aspirantat został otwarty w 1922 r. w Ivrei). W czasie jego kadencji jako przełożonego generalnego (1921-1931) liczba salezjanów profesów, po okrucieństwie I wojny światowej, zasadniczo wzrosła: z 4638 salezjanów i 437 nowicjuszy w 1921 r. do 8059 salezjanów i 895 nowicjuszy w 1931 r.
Wyróżniał się pod względem swojej gorliwości misyjnej. 61. salezjańska wyprawa misyjna, która odbyła się w 1929 roku, liczyła najwięcej osób w historii salezjańskiej: wyjechało 374 salezjanów i 103 córki Maryi Wspomożycielki.
Jemu należy zawdzięczać rozwój Rodziny Salezjańskiej: założył stowarzyszenie Byłych Wychowanków Salezjańskich i świecki Instytut Ochotniczek Księdza Bosko (VDB). Skonsolidował strukturę Salezjanów Współpracowników i, poprzez ADMA, wzmocnił kult Maryi Wspomożycielki.
Również jako przełożony generalny był bardzo zaangażowany w kierownictwo duchowe licznych osób, poświęcając wiele czasu posłudze spowiedzi. Jego wielka troska o życie duchowe salezjanów i członków Rodziny Salezjańskiej uczyniła możliwym wielki ruch powołaniowy i misyjny.
Z okazji jego święta “VDB” podzieliły się niektórymi “Myślami” bł. Filipa Rinaldiego, które przytoczamy poniżej:
- W skupieniu, w wewnętrznej ciszy słucha się głosu Boga i formuje się dusza konsekrowana.
- Czynić wszystko, co możliwe, zgodnie z duchem Księdza Bosko.
- Dbajcie o życie wewnętrzne; miejcie dobrego ducha, nie martwiąc się o sukces.
- Kochaj Pana, a miłując Pana, kochaj bliźniego. To prawdziwe spełnienie życia konsekrowanego.
- Osoba głęboko pokorna i łagodna, chętnie oddaje się innym, hojnie się poświęca, bardziej głęboko kocha naszego Pana.
- Kiedy jesteśmy posłuszni nakazom Boga, jakie ten daje nam każdego dnia, wypełniamy wolę Bożą.
- Życie polega na pracy. Kto żyje, pracuje; kiedy nic się nie robi, to się umiera.
- Pozostańcie zjednoczeni w tym samym duchu, a łatwiej się zrozumiecie.
- Życzliwość i uprzejmość w spojrzeniach, w relacjach, słowach: zdobywać wszystkich dobrocią.
- Jezus przelał całą swoją krew z posłuszeństwa Ojcu i dla zbawienia ludzkości. Jezus, nasz wzór, był posłuszny aż do śmierci na krzyżu.
- Nie powinniśmy oczekiwać, że dokonamy niezwykłych rzeczy w sprawach ducha. Bądźcie prości jak dzieci.
- Miłosierdzie jest jak pokarm i jest pierwszą rzeczą, którą otrzymuje stworzenie. Jest pokarmem życia chrześcijańskiego, więc nie możemy przestać się nim karmić, aby nasze życie duchowe się nie osłabiło.
- Istotą prawdziwej pobożności jest Komunia Święta, dobre uczynki, a jeszcze bardziej – naśladowanie tej, którą chcemy czcić: Maryi Najświętszej.
