Również my bierzemy jakby udział w takim “weselu” w codzienności, w jakiej upływa nasze życie, zajęcia i misja. Także my stanowimy skrzyżowanie kultur, korzeni, historii i bardzo dobrze nam robi to celebrowanie braterstwa, przyjaźni i komunii, ponieważ napełnia nas nadzieją co do przyszłości tego drzewa, które nie przestaje wydawać licznych owoców życia i świętości.

Chcę powiedzieć wam o święcie, o Matce, o pewnej potrzebie i prostym, ale zasadniczym elemencie.