To prawda, że w Santa Fe istniały inne dobre szkoły katolickie, ale żadna z nich nie była przeznaczona dla dzieci ludu. Tak więc jawiło się konieczne, aby powstało tu dzieło spełniajace kryteria Księdza Bosko: “Dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek przedtem, musimy pielęgnować ukochanie Boga, nauki i pracy”. – Są to kluczowe warunki, które dają możliwość przeżywania uczciwego życia, bycia użytecznym dla rodziny, Kościoła, społeczeństwa i ojczyzny.
Ks. Sorasio, kierowany wielkim impulsem duchowego życia, ogłasza nietypową kampanię, by otworzyć salezjański dom. Miał na to zgodę abpa Nicolása Fasolino, który nastąpił po biskupie Boneo, i wsparcie salezjanów współpracowników, którym przewodziła żona gubernatora Prowincji, pani María Salomé Freyre de Iriondo, a także – pani Mercedes Funes de Cullen.
I w końcu nadszedł ten tak bardzo oczekiwany dzień: 28 maja 1939 roku, przy dźwiękach orkiestry ze szkoły “San José” w Rosario i w obecności wielu osób, które zgromadziły się z tej okazji, oraz licznych przedstawicieli władz, z wielką pompą i wielką radością został położony kamień węgielny pod nowy dom salezjański.
19 lutego 1940 r. rozpoczęły się prace budowlane, a w międzyczasie został wynajęty dom blisko naszej szkoły w Facundo Zuviria 6035, który był własnością rodziny Marsengo. Tam mieszkali i pracowali trzej pierwsi salezjanie, którzy zostali przeznaczeni do dzieła w Santa Fe: ks. Mario Mondati, założyciel; ks. Domenico Sorasio, spowiednik i odpowiedzialny za salezjanów współpracowników, oraz Eliseo Malco, salezjanin koadiutor.
To salezjańskie dzieło zaczęło się od oratorium świątecznego i nie mogło być inaczej: dzieło Księdza Bosko zrodziło się i wzrastało w oratorium. 28 kwietnia 1940 roku miało miejsce kanoniczne erygowanie parafii. 9 maja został zapoczątkowany “Batalion Eksploratorów”, a 21 września można było oglądać “nowiutki budynek szkoły”.
Tak więc w tych dniach obchodzi się 80 lat istnienia tego dzieła i pamięta się o tysiącach dzieci i młodzieży, którzy wzrastali i dojrzewali jako dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele w salach szkolnych i na salezjańskich podwórkach w Santa Fe. A wraz z nimi wspomina się bardzo licznych salezjanów i świeckich, którzy zapoczątkowali to dzieło, czyniąc to z miłością i dając przykładne świadectwo wspaniałomyślnego poświęcenia.
Źródło: El Litorial
