W Indiach istnieją znaczne różnice, gdy chodzi o rozwój przemysłu i gospodarkę w poszczególnych stanach, co zwłaszcza zauważa się w przypadku północy i południa. Brak równowagi między różnymi ośrodkami politycznymi i przemysłowymi spowodował, że rozwój miast ogranicza się tylko do niektórych stanów. W tej sytuacji najbiedniejsi, społeczności plemienne, adiwasi, dalici i członkowie najniższych kast przenoszą się ze swoich rodzinnych stanów w poszukiwaniu lepszego życia.
W kontekście obchodów tego dnia, który ma na celu zwrócenie uwagę na pracowników migrujących, nie można zapominać, że ci bezbronni i walczący o lepsze warunki życia ludzie często padają ofiarą wyzysku, nadużyć, będąc często pozbawieni swoich praw. Niezależnie od sektora, w którym pracują, wielu pracowników migrujących nie ma zapewnionej płacy minimalnej, zagwarantowanych odpowiednich godzin pracy, godnych warunków tejże, nie mówiąc już o urlopie macierzyńskim, godnych warunkach życia i zaspokojeniu podstawowych potrzeb, takich jak żywność, schronienie, opieka zdrowotna i edukacja.
“Don Bosco for Migrants” zastanawia się w tym kontekście, w jaki sposób firmy i branże zatrudniające pracowników migrujących reagują na wyzwania związane z tym zjawiskiem. Istotnie, dzisiaj trzeba domagać się respektowania międzynarodowych przepisów związanych z prawem pracy, aby zapewnić odpowiednie prawa i świadczenia socjalne pracownikom w Indiach. Jednak dotąd, ze względu na tanią siłę roboczą, wielu pracodawców decyduje się przyjmować migrantów do pracy w swoich zakładach, nawet nie rejestrując ich na portalu firmy lub w wydziale pracy.
Migranci, którzy przemieszczają się w poszukiwaniu pracy, tak zwani “pracownicy nieformalni”, pracują w najróżniejszych sektorach: budownictwie, sprzątają, pracują w kopalniach soli, na plantacjach herbaty lub kawy, prowadzą sprzedaż uliczną, są zatrudniani w różnych gałęziach przemysłu itd. Często wykonują pracę, która wymaga ogromnego wysiłku fizycznego. Stąd pojawia się pytanie, dlaczego wciąż nie ma odpowiednich ram prawnych w odniesieniu do tych pracowników, którzy często są ignorowani, a nawet nie są traktowani jak prawdziwi robotnicy.
W związku z tym ta salezjańska organizacja sugeruje niektóre działania w kontekście obchodów Międzynarodowego Dnia Migrantów:
- konsultacje z zainteresowanymi stronami na temat problemów pracowników migrujących;
- demonstracje z transparentami w obronie praw migrantów;
- kampanie w sieciach społecznościowych;
- konkursy na eseje, rysunkowe i taneczne nawiązujące do praw pracowników migrujących;
- obozy zdrowia i odnowy biologicznej dla pracowników migrujących i ich rodzin;
- odpowiednie uhonorowanie i wyróżnienie zasłużonych pracowników migrujących;
- programy kulturalne prezentujące tradycje społeczności migrantów;
- otwarcie nowych oddziałów i podjęcie inicjatyw mających na celu pomoc migrantom;
- współpraca z organizacjami pozarządowymi, szkołami i związkami zawodowymi;
- spotkania modlitewne przedstawicieli różnych wyznań jako wyraz solidarności z migrantami.
