Później arcybiskup Neil McNeil, który z kolei został arcybiskupem Toronto, ponowił prośbę o przybycie salezjanów do archidiecezji i ostatecznie w 1924 r. ks. Filip Rinaldi, trzeci następca Księdza Bosko na czele Zgromadzenia, odpowiedział pozytywnie na to zaproszenie, zgadzając się, aby salezjanie zaopiekowali się parafią dla włoskich imigrantów w tym kraju.
Chodziło o parafię pw. św. Agnieszki w dzielnicy “Trinity Bellwoods” w Toronto. Ta została założona w 1914 roku i do tego czasu miała diecezjalnych proboszczów. Była to duża parafia, ale biedna, jakkolweiek w 1923 r. udzielono tam 100 chrztów.
We wrześniu 1924 r. ks. Emmanuel Manassero, ówczesny przełożony inspektorii Wschodnich Stanów Zjednoczonych (SUE) pw. św. Filipa z siedzibą w New Rochelle, przydzielił księdza Pietro Truffę, ks. Giacomo Mellicę i salezjanina koadiutora Giovanniego Chiabaia do tej pierwszej kanadyjskiej placówki. Ks. Truffa był przedtem dyrektorem w New Rochelle, ks. Mellica przybył tutaj z Chieri we Włoszech, a pan Chiabai przebywał wcześniej w placówce w Goshen w USA.
Ks. Truffa był proboszczem salezjańskiej parafii “St. Agnes” przez ponad 10 lat, pan Chiabai pozostał w Toronto tylko przez rok, zaś ks. Carlo Simona zastąpił ks. Mellica w 1926 roku. W 1927 r. przybył ks. Alfonso Volonté, który pozostał w “St. Agnes” do 1934 roku.
Od samego początku, a potem w kolejnych latach, synowie Księdza Bosko “wykorzystywali każdą okazję, aby uczynić parafię typowo salezjańskim ośrodkiem: muzyka, teatr, przedstawienia, włoskie jedzenie, święta itp.”. Parafia ufundowała także okno w nowej kaplicy “Don Bosco College” w Newton, w stanie New Jersey. W ciągu tych dziesięciu lat dwóch młodych mężczyzn obrało drogę powołania salezjańskiego i przeszło formację salezjańską.
Według kanadyjskich kronik z tamtych lat, praca duszpasterska salezjanów w “St. Agnes” była bardzo doceniana.
W 1933 r. ks. Ambrogio Rossi przybył z Włoch jako nowy przełożony inspektorii SUE, o czym zdecydował ówczesny przełożony generalny, ks. Pietro Ricaldone, a jego zadaniem była reorganizacja placówek inspektorii, co dotyczyło przede wszystkim oddania parafii. Tak oto w 1934 r. salezjanie zostawili duszpasterstwo w parafii św. Agnieszki, a także oddali niektóre parafie w Stanach Zjednoczonych.
W późniejszych latach dzieło salezjańskie w Kanadzie odżyło i rozwinęło się, zawsze będąc ukierunkowane na edukację i ewangelizację młodzieży w stylu Księdza Bosko.
Ks. Dominic Tran SDB
Inspektor SUE
Niniejszy artykuł opiera się na artykule napisanym przez ks. Romeo Trottiera SDB, który wykorzystał w nim wykład wygłoszony w języku włoskim przez Luigiego Pautasso “I Salesiani a Toronto - 1924-1934” na 9. dorocznym Sympozjum Kanadyjczyków włoskiego pochodzenia, zorganizowanym przez Wydział Studiów Włoskich Uniwersytetu w Toronto w dniu 14 maja 1992 r., czerpiąc także z “Histoire des débuts de l'œuvre salésienne au Canada” i Roczników Salezjańskich 1923-1935” oraz rejestrów personalnych inspektorii.
Źródło: Inspektoria SUE
