Obchody tego dnia są koordynowane przez “Action for Happiness”, ruch non-profit, który zrzesza ponad 623 000 członków ze 193 krajów, opierajacy się na współpracy organizacji o podobnych poglądach. Został ustanowiony jako sposób na inspirowanie, mobilizowanie i rozwijanie globalnego ruchu na rzecz szczęścia. Potem, w 2015 roku, Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju, które mają na celu wyeliminowanie ubóstwa, zmniejszenie nierówności i ochronę planety - trzy kluczowe aspekty, które prowadzą do dobrostanu i szczęścia.
“Salezjanie na całym świecie starają się wzmocnić pozycję młodych ludzi poprzez edukację, aby ci mogli prowadzić bardziej zadawalające i szczęśliwe życie” - powiedział ks. Michael Conway, dyrektor “Salesian Missions”. “Salezjanie wiedzą, że kiedy młodzi ludzie mają dostęp do edukacji, są w stanie realizować swoje marzenia, budować bezpieczne relacje z rówieśnikami i dorosłymi oraz planować swoją przyszłość. Zdobywanie odpowiednich umiejętności, poprzez salezjańskie szkoły zawodowe i techniczne, pozwala młodym ludziom stać się samowystarczalnymi i panami własnego losu, żyjąc w sposób bardziej szczęśliwy”.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Szczęścia 2024 “Salesian Missions” chcą przybliżyć niektóre z programów salezjańskich, które edukują i w różny sposób pomagają młodym ludziom.
Na przykład w Mjanmie uczniowie szkoły salezjańskiej otrzymali laptopy, które pomagają im w edukacji i opanowaniu podstawowych umiejętności związanych z obsługą komputera. Szkoła stworzyła również sieć internetową i nowy system elektryczny oraz zatrudniła wyspecjalizowany personel. Po trudnościach, przez które przeszedł kraj i po pandemii, szkoły salezjańskie w Mjanmie wznowiły swoją działalność, umożliwiając młodym ludziom dalszą nauką; lekcje koncentrują się w szczególności na języku angielskim, informatyce i matematyce.
Salezjanie w Peru oferują programy i wsparcie młodym ludziom i ich rodzinom w Huancayo, w Andach. Salezjanie są obecni w mieście od ponad 100 lat, kształcąc młodych ludzi i starajac się zaspakajać potrzeby lokalnej społeczności. Jednym z fundamentów salezjańskiej obecności w tym regionie jest Salezjański Ośrodek Młodzieżowy. Na początku było to tylko podwórze, na którym młodzi ludzie spotykali się, rozmawiali z rówieśnikami i modlili się. Z biegiem czasu powstały tu budynki i rozszerzono usługi, aby lepiej zaspokoić potrzeby edukacyjne dotyczące młodych ludzi. Dla pewnych dzieci jest to jedyne miejsce, w którym czują się zaopiekowane i bezpieczne oraz gdzie mogą się uczyć, czytać książki, korzystać z komputera, grać w różne gry i uczestniczyć w warsztatach śpiewu, muzyki i teatru.
W Rwandzie jedną ze szkół oferujących młodym ludziom możliwość nauki i przygotowania do pracy jest Ośrodek “Filippo Smaldone”, znajdujący się na przedmieściach Kigali w Nyamirambo i prowadzony przez siostry salezjanki Najświętszych Serc. Szkoła, która prowadzi również kursy dla dzieci niedosłyszących i niedowidzących, kształci ponad 400 uczniów. Siostra Therese Akayezu, dyrektor szkoły, podkreśliła, że w czasie tych zajęć i specjalnych programów z pełnymi poświęcenia nauczycielami, te dzieci niepełnosprawne mogą nauczyć się różnych umiejętności potrzebnych do wykonywania późniejszego zawodu.
Salezjanie w Makululu, w mieście Kabwe w Zambii, docierają do dzieci ulicy i pomagają im w ramach projektu, który rozpoczął się w 2016 roku. Makululu jest obszarem bardzo problematycznym, charakteryzującym się brakiem zatrudnienia, wysoką śmiertelnością z powodu zakażeń HIV/AIDS, wysokim odsetkiem rozbitych rodzin, nadużywaniem alkoholu i skrajnym ubóstwem. Z powodu tych problemów wielu młodych ludzi jest zmuszonych do życia na ulicy. Wspierając je, salezjanie założyli szkołę społeczną dla dzieci ulicy i osób, które porzuciły szkołę. Z upływem lat synowie Księdza Bosko zwiększyli również zakres swojej pomocy, dodając nowe działania edukacyjne i rozwijając nową infrastrukturę, otwierając także specjalny ośrodek dla dzieci ulicy i dzieci zagrożonych. Tam, gdzie to możliwe, starają się również reintegrować dzieci z ich rodzinami i pomagać im w kontynuowaniu przerwanej nauki.