Dwieście lat temu Ksiądz Bosko miał sen, który przeszedł do historii jako “sen z dziewiątego roku życia”…
Ksiądz Bosko, podobnie jak wielu innych ludzi, doświadczał snów, a niektóre z nich możemy zaliczyć do snów proroczych. Sam zrelacjonował i opisał niektóre z nich w swoich “Wspomnieniach Oratorium”. Sen, który miał w wieku dziewięciu lat, tj. w 1824 roku, był jak kompas dla jego życia, który ukierunkował go w stronę planu, jaki Bóg miał względem niego. Jest to sen, w którym wilki przemieniają się w baranki, gdzie sceny przemocy zamieniają się w sceny pogodnego pokoju.
Sama Maryja Wspomożycielka wskazuje metodę, która będzie nazywana prewencyjną: rozum, religia, dobroć. Dlatego też ten sen dziesiąty następca Księdza Bosko, kard. Ángel Fernández Artime, wybrał jako temat Wiązanki dla Rodziny Salezjańskiej obecnej w ponad 130 krajach na całym świecie.
Stoją przed nami nowe wyzwania wychowawcze, związane z mediami społecznościowymi, sztuczną iteligencją...
Żyjemy w czasach ubóstwa wychowawczego z różnych powodów: brak wychowawców i odpowiedzialnych rodziców, brak tradycyjnych instytucji, wszystkie przestrzenie są coraz bardziej zajmowane przez niekontrolowane technologie komunikacyjne. Salezjanie starają się być pośrodku tych rzeczywistości, wykorzystując te same technologie, przekazując treści bogate w wartości, motywując do pełnego życia młodych ludzi, u boku których się znajdują.
Wzrasta liczba przypadków samobójstw, samookaleczeń, konfliktów między rodzicami a dziećmi, porzucania szkoły przez młodych ludzi, wyłączania się z życia społecznego... Czy to obecne pokolenie jest pozbawione nadziei?
Wzrost liczby samobójstw wśród młodych ludzi jest niepokojący, podobnie jak depresja psychiczna i różnego rodzaju konflikty. Wierzymy jednak, podążając za księdzem Bosko, że młodzi ludzie zawsze mają w swoich sercach ziarna dobroci i wspaniałomyślności, które należy rozwijać w perspektywie przyszłości.
Musimy pomóc im walczyć z samotnością, odpowiadać na ich potrzeby, nawet prowokując takie pytania, które zazwyczaj nie są zadawane, pozostać blisko nich, kochając ich i pomagając im zrealizować przyszłość, o której marzą.
Nadzieja jest wymiarem wiary i może nadać sens codziennemu życiu. Konieczne jest zatem, aby ludzie młodzi zrozumieli wartość życia przeżywanego w perspektywie pewnego planu, który może być realizowany z innymi, z przyjaznym i miłosiernym Bogiem, który wzywa każdego i wszystkich do realizacji dobra, które jest najwyższą wartością.
Jaką odpowiedzialność ponosi szkoła za wychowanie młodych ludzi?
Szkoła nadal ponosi główną odpowiedzialność, pomimo faktu porzucania szkoły, dzieci uczęszczają do niej przez jakiś czas. I z pewnością szkoła, w której nauczanie jest na odpowiednim poziomie i która oferuje odpowiednie projekty edukacyjne, nie będzie porzucana. Potrzeba również nauczycieli, którzy wykonują swoją pracę z oddaniem, profesjonalizmem i zaangażowaniem.
Salezjanie zawsze byli blisko młodych ludzi. Kto wspiera rodziców na drodze wychowania dzieci?
Rodzina odgrywa fundamentalną rolę w procesie wychowawczym, o ile nie zostanie zepchnięta na margines przez swój wewnętrzny kryzys lub przez inne czynniki wychowawcze, takie jak media i media społecznościowe. Kościół, poprzez parafie, stowarzyszenia i różnego rodzaju grupy może wspierać rodzinę, dodając jej otuchy i pomagając stawić czoła pojawiającym się problemom w ramach wspólnej pracy duszpasterskiej.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/20122#sigProId08607ab81f