ks. Maria Charles SDB
Celem tej inicjatywy było podjęcie dialogu w gronie wychowawców odnośnie do dwóch istotnych aspektów, jaki są “serce” i “sztuka” wychowania w Indiach. Temat wzbudził wielkie zainteresowanie, jako że w tym spotkaniu wzięło udział ponad 250 osób, a dalszych 30 wystąpiło w roli prelegentów. Wśród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują: radca regionu Azja Południowa – ks. Maria Arokiam Kanaga, który mówił o powrocie do kluczowych zasad wychowania, i dr Balakrishnan, były dyrektor Rady Głównej Szkolnictwa Średniego (ang. CBSE), który odniósł się do przyszłości kształcenia.
W czasie tego Sympozjum zostały przedstawione wyniki 15 badań naukowych, z których dziewięć przeprowadzili salezjanie. Kwestie, które zostały poruszone, pozwoliły zgłębić filozofię systemu wychowawczego Księdza Bosko, jego osobę jako prekursora teorii współczesnej edukacji, jego wieloaspektową metodę, treści różnych kultur obecnych w jego pedagogice, edukację integralną; dokonano także porównania między wzorcem wychowania stosowanym w Finlandii i w Indiach.
Ks. Francis Vincent, profesor Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego, przedstawił rezultaty ankiety online, jaka została przeprowadzona w szkołach salezjańskich w Indiach na temat “Leadership i rozeznanie w kontekście wychowawczym”, przedstawiając charakterystykę liderów w szkołach salezjańskich.
W czasie dyskusji panelowej wypowiadano się na temat “Szybsza edukacja: urzeczywistnijmy ją”. Starano się określić, jakie strategie i jaka polityka mogą w największy sposób wpłynąć pozytywnie na nauczanie i uczenie się, i zastanawiano się, jak zrównoważyć edukację teoretyczną z techniczno-zawodową.
Na koniec odbyła się debata, która spotkała się z wielkim uznaniem uczestników, a którą prowadził prof. Vivekananda, w czasie której wskazano na cechy przywódcze, jakie powinien posiadać każdy dyrektor czy wykładowca.
Owocem tego Sympozjum jest także dokument, który wskazuje pewne “drogi”, jakimi należy kroczyć w przyszłości.
