Człowiek silny, nieustraszony misjonarz, niezmordowany przedsiębiorca, genialny budowniczy, nieustępliwy bojownik, broniący praw tubylców, doskonały badacz – tym wszystkim był mons. Fagnano i takim go ukazali liczni badacze. Ks. Francesco Motto przedstawił kontekst i wydarzenia, z którymi musiał się zmierzyć, zaś Maria Gabriella Dionisi opisała jego sylwetkę z perspektywy podróży, a Nicola Bottiglieri przybliżył świat Indios, z którymi miał do czynienia, konfrontując zachowane zdjęcia. Misję ewangelizacyjną Kościoła w korespondencji mons. Fagnano omówił ks. Antonio Escudero, natomiast jego sylwetkę w korespondencji Córek Maryi Wspomożycielki opisała Maria Vanda Penna.
Na bazie tych prelekcji wyłonił się pełny obraz, z blaskami i cieniami, do którego znany antropolog ks. Juan Bottasso powrócił w swoich wnioskach końcowych.
Przy okazji tego seminarium, księdzu Fagnano, świadkowi i protagoniście tamtych lat – pomimo ostatniej “tragedii ery współczesnej”, kiedy to społeczeństwa Chile i Argentyny, naśladując Stany Zjednoczone, usiłowały rozwiązać “problem Indian” z użyciem broni i wykluczając ich ze społeczeństwa narodowego – została zadedykowana książka “El Capitán Bueno”, która powstała pod redakcją ks. prof. Motto, zawierające już wiele z tych treści, które wcześniej ukazały się w “Ricerche Storiche Salesiane”, ale które zostały ubogacone cennym dodatkiem w postaci zdjęć.
Widzimy tam mons. Fagnano, który w 1887 r. przenosi si do “antarktycznej Syberii”, gdzie znajduje się Punta Arenas, które było uważane za najbardziej wysunięte na południe miasto świata.
W czasie tego seminarium nie zabrakło także wzmianki o książce wydanej w Argentynie pt. “Iglesia y Estado en la Patagonia. Repensando las misiones salesianas (1880-1916)”, której redaktorami są A. Fresia, M.A. Nicoletti i J. Picca.
