Badania rozpoczęły się od analizy Agendy Działań z Addis Abeby i Porozumienia Paryskiego, ukazując, że podczas gdy zauważa się znaczące zaangażowanie na rzecz ochrony socjalnej, integracji finansowej i finansowania związanego ze zmianami klimatycznymi, brakuje odpowiednich mechanizmów zastosowania lub parametrów, które mogłyby zapewnić praktyczne wdrożenie tych zamierzeń.
W trakcie tych badań, w które włączyły się partnerskie organizacje pozarządowe w siedmiu krajach (Indie, Nepal, Filipiny, Haiti, Meksyk, Senegal i Kenia), był badany dostęp do kluczowych usług w kategoriach ochrony socjalnej, integracji finansowej i cyfrowej oraz finansowania klimatycznego, a także wpływ pandemii Covid-10 na dostęp do tych usłuch. A to wnioski końcowe:
- wyniki związane z usługami ochrony socjalnej różnią się znacznie w zależności od kraju i rodzajem usług, przy czym zauważalny jest spadek dostępu do zabezpieczenia społecznego i opieki zdrowotnej na Filipinach i w Meksyku;
- programy oraz usługi finansowe i cyfrowe ogólnie utrzymały swoją dostępność, co wskazuje na “odporność” tych programów/usług w obliczu wielkich wyzwań. Korzystanie z telefonów komórkowych i cyfrowych narzędzi finansowych okazało się skuteczne w tworzeniu szerokiego dostępu do usług ekonomicznych na poziomie kontaktów społecznych organizacji pozarządowych, z którymi przeprowadzono wywiady; najlepiej to wypadło w takich krajach, jak Kenia, Meksyk i Filipiny;
- i wreszcie, finansowanie inicjatyw klimatycznych i programów związanych z podnoszeniem odporności drastycznie spadło we wszystkich siedmiu analizowanych krajach. Sugeruje to, że programy klimatyczne są jednymi z pierwszych, które podlegają cięciu w sytuacji kryzysowej, co stanowi poważne wyzwanie dla długoterminowego zrównoważonego rozwoju.
W odpowiedzi na te ustalenia wysunięto pewne ogólne „postulaty” dotyczące polityki w tym względzie, takie jak: wzmocnienie ustawodawstwa i finansowanie programów ochrony socjalnej, a także podnoszenie świadomości organizacji pozarządowych i społeczności na temat oferowanych usług; priorytetowe traktowanie wdrażania cyfrowych usług finansowych jako kluczowej metody zwiększania dostępu finansowego dla wszystkich, a także – rozwój pewnego rodzaju „odporności” dotyczącej inicjatyw klimatycznych, zapewniając, że te pozostaną stałym priorytetem nawet w obliczu ogromnych wyzwań, takich jak pandemia.
