Chofu, Japonia - marzec 1964 – Czcigodny sługa Boży mons. Vincenzo Cimatti, leżąc na łóżku z powodu poważnej choroby, prosi o błogosławieństwo niektórych japońskich księży niedawno wyświęconych.

Lyon, Francja – 1964 – Mamy rok 1964. W salezjańskim dziele w Lyonie, we Francji, grupa chłopców otacza jakiegoś salezjanina: dokładnie tak, jak to było w pierwszych latach na Valdocco; duchowi synowie Księdza Bosko żyją salezjańskim klimatem rodzinnym i są blisko swoich podopiecznych.

Turyn, Włochy, 8 grudnia 1885 – Wersja robocza salezjańskiego herbu pojawiła się po raz pierwszy w liście okólnym Księdza Bosko z 8 grudnia 1885 r. Opracował ją prof. Boidi. Promienna gwiazda, wielka kotwica, płonące serce symbolizują cnoty teologalne; postać św. Franciszka Salezego przywołuje świętego patrona Towarzystwa; las, na dole, założyciela; wysokie góry oznaczają szczyty doskonałości, do których członkowie mają dążyć; palma i laur, skręcone, oplatające tarczę do połowy, symbolizują nagrodę za życie ofiarne i cnotliwe. Napis “Da mihi animas…” wyraża ideał każdego salezjanina.