(ANS – Gabutu) – “Dwa wydarzenia w moim dzieciństwie wpłynęły na decyzję zostania misjonarzem. Pierwsze łączy się z moim ojcem, który pracował przez cztery lata jako mistrz budowniczy w Ghanie. Jego opowiadania i jego zdjęcia z Afrykanami bardzo mnie zafascynowały. A poza tym, jak już podrosłem, miałem wypadek na morzu i niewiele brakowało, bym zatonął. Zawdzięczam to jedynie Bogu, że ocalałem – to było jak drugie życie”. Mówi o tym Reto Wanner, szwajcarski misjonarz w Papui-Nowej Gwinei.

(ANS – Cartago) – Ruch kościelny par małżeńskich i rodzinnego apostolatu, z silną duchowością salezjańską, jest coraz bardziej znany w Ameryce Środkowej jako opcja niosąca nadzieję, która ratuje i wzmacnia rodziny. Zrodził się on po prostu jako propozycja zakładająca towarzyszenie i formację rodziców ludzi młodych uczęszczających do salezjańskiego ośrodka “Santo Domingo Savio” w mieście Cartago, na Kostaryce, stając się potem drzwiami prowadzącymi do powstania tam ruchu “Hogares Don Bosco” (HDB), który coraz bardziej się dzisiaj rozrasta na obszarze Środkowej Ameryki.

(ANS – Rzym) – Niżej podpisany z pokorą wyznaje Waszej Eminencji, że kierowany jedynie pragnieniem szerzenia chwały Bożej i dobra dusz, to ma na myśli, by w Kościele Maryi Wspmożycielki, rok temu konsekrowanym przez Waszą Eminencję i oddaną do kultu Bożego, został zapoczątkowany pobożny związek wiernych pod nazwą Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki. Jego głównym celem byłoby propagowanie nabożeństwa do Najświętszego Sakramentu i Maryi Wspomożycielki Chrześcijan, który to tytuł, jak się wydaje, najbardziej sobie upodobała czcigodna Królowa Nieba”.

(ANS – Bogota) – “Młodzi chcą zrozumienia, edukacji i towarzyszenia w ich procesie rozwoju kulturowego, społecznego i zawodowego. I to zapewniamy na przestrzeni całej historii tym, którzy są ignorowani: najuboższym z Bogoty”. Tak powiedział ks. Jaime García, salezjanin, po otrzymaniu Orderu Zasługi Cywilnej Javiera de Nicoló, przyznanego mu przez Radę Miejską Bogoty.

(ANS – Mazabuka) – Edukacja to władza. Historycznie biorąc, doprowadziło to do wprowadzenia ograniczeń w zakresie dostępu do edukacji ze względu na płeć, klasę społeczną czy grupę etniczną. Dostęp do edukacji, także tej podstawowej, w takich krajach jak Zambia, nie jest taki oczywisty, gdy chodzi o dziewczęta. Przedwczesne ciąże i małżeństwa, wraz ze skrajnym ubóstwem i uprzedzeniami kulturowymi, znacznie ograniczają możliwość edukacji w przypadku dziewcząt i młodych kobiet.